Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 67

WAT ONSZELVEN woest en dezen

BETREFT.

59

en duisternis op den afgrond" maar zoo, dat toch over

ledig,

„de Geest Gods op de wateren zweefde", en er voorts

chaos

door de hierop gevolgde schepping een vaste creatuurlijke orde intrad.

§

Wat

16.

onszelven betreft.

Voor wat onze plannen

zeggen toe

We

noemen,

maar

schiepen

ons

zelf

roeping

te

Maar

te

al

volbrengen,

Het

af

we

dat

niet zelf

maakten,

hij

een roeping in

de mogelijkheid

staat,

Doch

snijden.

te

Onan haar naam

van

de bestraffing

hierbij

blijft

om

:

Welnu, ook hier geldt

ontleende.

En zoo

„Daar hebt ge geen recht toe."

elke vermorsing van onzen

tijd,

steeds voort

aan eigen persoon

hieruit, dat al dit vergrijp

zoekt in het verborgene, en, komt het

met smaad gevraagd,

door

aller

oordeel

niet

zelfs

de

of

haar schuldigen pleitbezorger.

tegen,

is

zelfmoord,

ook noemen moge,

zen

recht, dat

kan

met zich

God

wordt

zijn

kans en gelegenheid

smet op de persoonlijke Hierbij

gestraft.

Op

zich zelf

moet

zonde haar

genomen daaren-

welk vergrijp aan eigen persoon men

gader

te

geoordeeld, als schending van het

God, die ons schiep, ons begaafde,

verrijkte

opriep, als Eigenaar zijn recht op geheel on-

doen gelden en gelden doet. zelf,

kracht kan doen, wat

ning van

al

levenstaak

persoon

althans

als

zelfbevlekking, zelfbehagen, zelfgenoegzaamheid,

zelfverlaging, zelfverwoesting of

een

uit,

Elke zonde vindt in den slaaf van gelijksoortige zonde

advocaat vindt.

tot

over

Dit blijkt reeds

meest tegennatuurlijke

steeds

onbetwistbaar

uit

over de verspeling van onze talenten,

over de verkwisting van de ons verleende krachten.

en

dit

deze

het niet.

en verder, spreekt het gemeene oordeel een afkeurend vonnis

niet

niet

het onze

dat

droef woekert de onnatuurlijke vleeschzonde voort, die aan

den gruwel

eere,

bi]

we

lichaam,

ieder,

hem

en dat het niet aan

heeft,

Daar hebt ge het recht

slaan ?

niet.

En evenzoo weet

hebben.

schap

hoe

ieder,

Waarover we dus geen absoluut zeggen-

ten gebruike ontvingen.

leven

een

voelt

van hooge kunst, dat

product

het

is

aangaat,

de trouwe vriend den twijfelmoedige aan zal

„De hand aan uw leven

:

!"

persoon

eigen

zelfmoord,

tot

met

men

zijn

lichaam

wil, wijl ze

en

Te zeggen, geest,

met

ons eigen goed

dat

zijn, is

en berust op een leugen, die handtastelijk

men

zijn tijd

is.

en

looche-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen