Dr. A. Kuyper in Jezus ontslapen - pagina 45

41

Mijn woord aan deze groeve zij dat van eenen, die zich bijzonhem zielverwant weet en die in het laatste vierde deel van zijn leven herhaaldelijk meer intiem met hem in aanraking kwam, die zijn vertrouwen genoot en steeds zijn warme der met

vriendschap.

Er was

in

Kuypers

ziel

ook

iets

wonderlijk warms.

Wie

niet in

werd opgenomen kon de kracht van zijn geloof ervaren, zijn onversaagden moed waardeeren, zijn machtigen wil bewonderen; kon geïmponeerd worden door zijn groote kennis en zijn schitterend talent maar met dit al toch niet meer dan ten deele hem kennen. Gesloten bleef dan dat teedere in zijn bestaan, waardoor zijn gansche leven werd verwarmd. En dan zijne vertrouwelijkheid

—

moest

men wel

Dat teedere

eenzijdig oordeelen.

van

was een groote liefde, den God van zijn leven, Hoe kon zijn blik schitteren, zijn woord gloeien als hij in vertrouwelijk gesprek verhaalde van de ervaringen zijns levens en van de leidingen des Heeren, Hoe warm was zijn toon als zijn ziel zich uitgoot in het gebed. Het was die liefde, die hem nog op zijn sterfbed deed getuigen, dat God zijn toevlucht en sterkte was, zijn hulp in benauwdheden. En naar buiten sprak dat teedere van zijn gemoed het duidein het diepst

zijne ziel

die allereerst uitging tot God, tot

Wat

lijkst in zijn meditaties.

ervoer

hij

diep het

,,

nabij

God

te

Hoe kon hij genieten van de gemeenschap met Toen de doodsschaduw reeds op hem viel, kwam

zijn" als zaligheid! zijn Verlosser.

over hem een trek van verrukking bij de verzekering, dat bij Christus te zijn ,,zeer verre het beste" was. Uit eigen zielservaring verwarmde hij anderer zieleleven en verdiepte hij anderer geloof. Met machtigen vleugelslag voerde hij onze zielen op van de koude realiteit dezer aarde naar de zonnige werkelijkheid des hemels. Maar niet minder verkwikte zijne warme liefde hen, die het dichtst bij hem stonden; de zijnen en zijne vrienden, Hoe warm kon hij deelen in onze vreugde en smart, hoe kon hij opbeuren en bemoedigen! En misschien meer dan iemand anders kan ik beseffen wat dit verlies beteekent voor U, die bij deze groeve als zijne kinderen treurt. Ik ken zoo zijne hartelijke liefde en zijne warme belangstelling voor U allen. Ik weet dat gij meer dan een

vader

in

hem

verliest.

Moge

Hij, die

Uw

Vader

U

in

de hemelen

is,

troosten en sterken, en Zelf alle ledigheid in uwe harten vervullen, Binde Hij u als broeders en zusters allen en ik denk ook aan uw afwezigen broeder meer en meer saam in de eenigheid van dat geloof, dat zijne levenskracht was, en in de innigheid der liefde, die daarvan de vrucht is. God heeft hem van u genomen op zachte wijze. Ook van zijn sterfbed blijft ons een lieflijke heugenis. Lijden werd hem be•

—

—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen