Ad Valvas 2006-2007 - pagina 139

AP VALVAS 2 NOVEMBER 2006

O N P E R V \ y i J S / S T U P E N T E N

PAGINA 1 1

Trage studenten geneeskunde moeten opnieuw beginnen

Terug naar start Door de overgang naar een nieuw curriculum bij geneeskunde moeten 73 studenten liet eerste studiejaar Inelemaal overdoen. Ad Valvas sprak vier van lien.

hij les bij farmacotherapie. Ook liep hij een wetenschappelijke stage en haalde hij de verphchte practica. De afgelopen twee jaar stond hij wel ingeschreven, maar werkte hij vooral. "Mijn geld was op." Nu Ras voldoende verdiend heeft om verder te studeren, wil hij weer met goede moed beginnen. "Ik moet nog 21 tentamens van de oude opleiding halen. Dat lijkt heel veel, maar ik heb een deel van de colleges gevolgd en ik ken de stof nog." "Dat je een jaartje minder goed je best doet, betekent niet dat je later een minder goede arts wordt", vindt Maurits Hollander (21). Hij haalde in één keer zijn propedeuse, maar deed het daarna wat rustiger aan. "Ik ben het studentenleven ingedoken." Hij haalde net niet de minimumeis om door te mogen. "Het is belachelijk dat je nu opeens minstens zestig procent van de vakken gehaald moet hebben. Als ik een jaar eerder was gaan studeren, had ik vaker kunnen herkansen." De vier studenten hebben bezwaar gemaakt tegen de beslissing van de examencommissie.

TEKST: FLOOR BAL ILLUSTRATIE: NICO DEN DULK

"Het ergste is dat ik tachtig studiepunten kwijtraak", zegt Fokke de Jong (21). Hoewel hij al twee jaar geneeskunde studeert, moest hi) dit studiejaar opnieuw met zijn studie beginnen. De Jong behoort tot de 73 studenten geneeskunde die niet voldoende studiepunten haalden om hun studie in het oude curriculum te mogen vervolgen (zie kader). De Jong haalde zijn propedeuse in een jaar, maar kreeg in zijn tweede jaar moeite met studeren. "Ik werd erg afgeleid door problemen thuis. Al mijn practica heb ik gehaald, alleen tentamens maken lukte niet. Ik wil graag de kans krijgen om dit jaar in te halen. Aan mijn resultaten uit het eerste jaar kun je zien dat ik wel de kwaliteiten heb. Maar er wordt geen oplossing gezocht voor mensen zoals ik." Ook Michiel van de Werd (22) zou nu eigenlijk in zijn derde jaar moeten beginnen. "Ik heb een rotjaar gehad. Maar ik ben niet het type dat over zijn problemen praat of direct naar de studieadviseur gaat. Aan het eind van het studiejaar heb ik een gigantische inhaalslag gemaakt. Uiteindelijk had ik 6,4 studie-

Reageren? Mail naar: reclactie@advalvas.vu.nl

Ovei^angsregels

Kruisverhoor Alle vier de geïnteiviewde studenten njn ontevreden over hun gesprek met de facuKatre examencommissie. "Het was een kruisverhoor", zegt Michiel van de Werd. "Ik werd voor een schikkin^esprek ui^enodigd. Dan ga je ervan uit dat beide partijen water bij de wijn doen. Maar toen ik daar kwam, bleek er een jurist te zitten. Het werd geen prettig gesprek." Fokke de Jong kreeg slechts een dag van tevoren de officiële uitnodiging thuis gestuurd. "Dat was te laat om nog een jurist in te huren. Achteraf gezien was dat wel beter geweest." De facultaire examencommissie veroorzaakte zelfs problemen tussen Wilmar Ras (32) en zijn ouders. "Sj belden mijn ouders om de afspraak door te geven, in plaate van privacygevoelige informatie door te geven, hadden ze gewoon om mijn nieuwe telefoonnummer moeten vragen." Maurits Hollander heeft zelfs nooit een gesprek gehad. "Ik wikle graag mijn vader meenemen, maar hij was op de datum die de commissie voorstelde op reis. Ik heb twee maiKJes gestuurd voor een nieuwe afspraak, maar ik heb nooit meer iets van ze gehoord." Albert de Voogt van het VUmc vindt de gang van zaken spijtig. "We zijn niet gewend om zoveel zaken in zo'n korte tijd af te werken. Dan gaat er wel eens wat mis."

punten te weinig om door te mogen." Van de Werd kreeg van de faculteit een schikking aangeboden. Hij mag in het derde studiejaar beginnen als hij in het komende jaar zestig studiepunten weet te halen. "Daar zit een aantal haken en ogen aan. Ik werk met een juridisch adviseur aan een tegenvoorstel. Die zestig punten halen, is een heel zware eis. Als het misgaat, kost het me mijn nek. Dan ben ik drie jaar kwijt."

Botsing Voor Wilmar Ras (32) is het niet de eerste keer dat hij in botsing komt met de examencommissie. Van de zeven jaar dat hij inge-

Student geneeskunde Jumoke Vreden maakt met scholieren een theatervoorstelling over het leven in de sloppenwijk Kibera. Het is belangrijk om te weten hoe zij denken over bijvoorbeeld verkrachting.

^Als het misgaat^ kost het me mijn kop' schreven stond, mocht hij een jaar lang geen tentamens doen. Hoewel hij zich had ingeschreven voor het tentamen dat hij nodig had om zijn propedeuse te halen, mocht hij niet de tentamenzaal in. Foutje van de administratie. Totdat hij weer tentamens mocht doen, gaf

Een jongerenorganisatie in Kibera heeft me uitgenodigd om een debat over verkrachting bij te wonen. Als ik aanschuif, is de discussie al in volle gang. Zo'n tien meiden en evenveel jongens zijn aanwezig. Verder rent er een horde kleine kinderen de zaal in en uit. Het gesprek glijdt van Engels naar Swahili en weer terug. Omdat ik dus niet alles versta, houd ik mij gedeisd. Bij het bespreken van incest neemt mijn drang om te spreken toe. Een jongeman durft zonder blikken of blozen te stellen dat als een man niet wordt bevredigd door zijn vrouw het niet zijn schuld is als hij zich vervolgens aan zijn dochter vergrijpt. Instemmend gemompel van de heren. Ongeloof bij de dames, maar weinig commentaar. Bij de afsluiting wordt er gevraagd wat er gedaan zou moeten worden om verkrachting te voorkomen. Alle dames opperen dat meisjes mannen niet moeten vertrouwen, vooral niet bij hun vriendje thuis langs mogen gaan, geen kleding tot boven de knie mogen dragen en weg moeten blijven van donkere gelegenheden. Iedereen is het ermee eens behalve ik: "Waarom moeten we accepteren dat mannen vergeten zijn dat ze hersens hebben gekregen om hun driften te sturen?!" Het was een aanval op de gedachtegang van de meisjes, maar de jongens voelen zich aangesproken. Ze waren het er helaas allemaal over eens dat ze inder-

"De accreditatie van de oude doctoraalopleiding stopt vanaf 31 augustus 2010", vertelt Albert de Vo<^, manager onderwijs- en studentenzaken VUmc. "Dan moeten de laatste mensen in het oude pn^framma klaar zijn. Er bestaat een groep studenten die afgelopen jaren bijzonder weinig studiepunten geliaald heeft. Wij denken dat die studenten hun doctoraal niet op tijd kunnen afronden. Als ze daar pas in 2010 achterkomen, is het te laat. Het is net als bij de Elfstedentocht. Daar heb je een post in Ookkum waar mensen die te laat stempelen, niet meer door mogen schaatsen." De faculteit stelt strikte eisen voor de toegang tot het derde jaar van het oude programma. Pas wanneer tachtig procent van de verplichte studiepunten behaald is, mag een student door. Een deel van de studenten die meer dan zestig procent haalde, mocht toch door naar het derde jaar onder strenge voorwaarden. Wanneer een student opnieuw moet beginnen, vervallen alle studiepunten. "We hebben een heel ander programma gemaakt. Daarom kunnen studenten maar zeer beperkt vrijstellingen krijgen." Van de 73 studenten die opnieuw in het eerste jaar moeten beginnen, hebben 61 studenten hun propedeuse gehaald. Voorheen was het halen van de propedeuse binnen twee jaar de enige eis om ÏQ het derde jaar te komen. Toch is de behaalde propedeuse niet waardeloos geworden, vindt De Voogt. "Ie kunt het mug op je cv zetten of er to^ang tot andere opleidingen mee krijgen." Het biedt alleen geen toegang meer tot het doctoraal van het nieuwe curriculum. De strenge overgangsregels zijn eenmalig. Wie dit jaar in het derde studiejaar weinig punten haalt, mag gewoon doorstuderen.

daad een pik zonder hersens zijn en onmogelijk hun lust kunnen bedwingen. De dag na het debat heb ik met de dramagroep een discussie over vooroordelen. Nadat de stellingen 'jongens zijn stom' en 'meisjes hebben minder hersens' met goede argumenten onderuit zijn gehaald, komt het gesprek weer op verkrachting. Volgens de jongens is het een natuurlijk verschijnsel. Minirokjes moeten verboden worden en de straffen verhoogd om het tegen te gaan. "Meiden! Zeg hier eens wat van!" Na lang gegiechel komt eindelijk het tegenargument: "Maar kinderen worden ook verkracht en die zijn niet sexy..." Ietwat teleurgesteld met deze magere reactie keer ik me weer naar de heren. Alle argumenten van het debat van de dag ervoor herhalen zich. Nu snap ik pas echt wat er met empowerment bedoeld wordt. Mijn gedachten vechten om als eerste verwoord te worden, maar de zeven meiden die een paar weken eerder nog stellig beweerden dat verkrachting hen niet overkwam, kuimen nu geen enkele zinnige reactie geven op de stortvloed van beschuldigingen van de jongens. Die avond vind ik in de 'geheime-vragen-envelop' een anoniem briefje: 'Een man heeft gezegd me te pakken als hij me weer tegenkomt omdat ik niet met hem wilde praten toen hij me riep. Wat moet ik doen als ik hem weer zie?'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen