Ad Valvas 2006-2007 - pagina 69

AP VALVAS 28 SEPTEMBER 2006

S T U D E N T E N

VU-studenten helpen alleen voor studiepunten

Surinamers in de kou

PAGINA 5

Straffen en belonen Surinamers die door VU-studenten aan liun lot worden overgelaten, dat overkomt het VU-Onderwijscentrum niet nog een keer. "Ik ben wel teleui^esteld in een aantal studenten", zegt Ko Heins van het VU Onderwijscentnim, begeleider van de studiereizen naar Suriname. Sinds vijf jaar gaat er jaarlijks een groep van vijftien tot twintig studenten naar Suriname in het kader van het IKO, 'Interfacultair Keuzevak Ontwikkelingsvraagstukken', een VU-project dat studenten wil interesseren voor de Derde Wereld. Steeds hebben VU-studenten genoten van de Surinaamse gastvrijheid, maar toen dit jaar voor het eerst ook Surinamers naar de VU kwamen, moesten ze het zonder de hulp van hun voormalige gasten doen. "Omdat we er geen studiepunten voor krijgen", luidt de verklaring. "Die kruideniersachtige mentaliteit valt me behooriijk tegen", aldus Heins. Nu kwam het Surinaamse bezoek wel vrij onverwacht. "A^elopen voorjaar kregen we opeens te horen dat er een groep naar de VU zou komen, te kort dag om goede begeleiding te oi^aniseren." Heins heeft een beroep gedaan op de VUstudenten die naar Suriname waren geweest, ze vooi^ehouden dat ze moreel toch wel verplicht waren om ze op te vangen. "Maar je kunt het ze niet formeel verplichten. Ze hadden de studiepunten voor hun Suriname project al binnen," Dat gaat Heins de volgende keer anders aanpakken. Dan krijgen de studenten hun punten pas als ook hun Surinaamse tegenhangers tevreden naar huis kunnen. "Blijkbaar is een systeem van straffen en belonen nodig." Overigens waren er VU-studenten die wél tijd hebben vrijgemaakt voor de buitenlandse gasten, vertelt Heins. "Dat waren studenten die op eigen kracht, zonder subsidie en zonder dat ze er studiepunten voor kregen, zijn meegereisd naar Suriname. Typisch dat die ook nu weer belangeloos voor anderen klaarstonden."

studenten van de Anton de Kom-universiteit in Paramaribo

VU-studenten hebben het afgelopen voorjaar een heerlijke tijd gehad in Suriname. Toen hun voormalige gastheren en -vrouwen vorige week naar Nederland kwamen, werden die echter aan hun lot overgelaten. De Nederlanders: 'We kregen er geen studiepunten voor.' TEKST: PETER BREEDVELD FOTO: MARIJN ALDERS Wat hadden ze het naar hun zin gehad, de VUstudenten die het afgelopen voorjaar op studiereis naar Suriname gingen. Ze waren gastvrij onthaald door studenten en medewerkers van de Anton de Kom-universiteit in Paramanbo en er was voor geweldige, spotgoedkope woonruimte gezorgd. De Surinamers maakten de Nederlanders wegwijs en hielpen waar het maar kon. Ze maakten zelfs afspraken voor ze met mensen die hen konden helpen bij hun onderzoek. "We hoefden het maar te zeggen en het werd voor ons gedaan", zei een van de VU-

studenten vorige week donderdag glunderend tijdens een presentatie over de studiereis. Verwend waren ze, in de watten gelegd.

Auto's wassen Het was het vijfde achtereenvolgende jaar dat VU-studenten uit allerlei disciplines, van antropologie tot gezondheidswetenschappen, in Suriname onderzoek combineerden met een zorgeloze vakantie. Het onderzoek ging over zaken als microfinanciering in de eco-toeristische sector en met HIV besmette weeskinderen. Dit jaar kwam er voor het eerst ook een groep van dertien Surinamers naar Nederland. Van hun universiteit kregen ze daar geen subsidies voor, dus er moest geld worden verzameld door auto's te wassen, eten te verkopen, te babysitten en door een groot galadiner te organiseren. In drie maanden tijd hadden de studenten 1800 Amerikaanse dollars per persoon bij elkaar geschraapt, net genoeg om de reis naar en het verblijf van tien dagen in Nederland te kunnen betalen. Ze werden natuurlijk opgewacht door de VU-studenten die het zo goed hadden gehad in Suriname. Op sleeptouw genomen door Amsterdam, ondersteund bij hun onderzoek.

op weg geholpen naar belangrijke organisaties voor dat onderzoek. Spreekt vanzelf, nietwaar? Niet dus. De Surinamers werden gewoon aan hun lot overgelaten. Ze moesten alles zelf uitzoeken. Zelf afspraken maken, zelf uitvogelen welke tram naar welke bestemming reed, hoe überhaupt het openbaar vervoer hier werkt. "We zijn vier keer verdwaald", vertelt rechtenstudente Nalinie Ramnarain. En met een geweldig gevoel voor understatement: "Het was wel een beetje jammer dat de VU-studenten geen tijd hadden om ons te helpen."

Misverstand Geen tijd? Voelden de VU-studenten zich niet moreel verplicht om hun voormalige Surinaamse gastheren en -dames net zo'n onvergetelijke ervaring te bezorgen als ze zelf hadden gehad? "Maar daar kregen we geen studiepunten voor!" roept de jongen die zo-even glunderend had staan vertellen dat hij in Suriname op zijn wenken was bediend. "Als de VU wil dat wij hen helpen bij hun onderzoek, moet ze dat maar accommoderen." De dame die samen met hem onderzoek heeft gedaan naar Surinaamse weeskinderen met HIV is het met hem eens. "Als wij hen hadden geholpen, zouden we zélf achterop zijn geraakt."

"We hebben wel tegen hen gezegd dat ze, als het écht nodig was, altijd een beroep op ons konden doen", aldus een andere studente. "Maar daar hebben ze geen gebruik van gemaakt." En ook zij weer: "We kregen er geen studiepunten voor!" Waar de studenten wél tijd voor hadden: samen met de Surinamers de bloemetjes buitenzetten, 's avonds in de Amsterdamse binnenstad. "We zijn flink uitgegaan, dat is waar", aldus Nalinie. Dat de Surmamers teleurgesteld zijn in de VUstudenten, is duidelijk te merken. Maar hun oordeel is opvallend mild. "Het kwam door allerlei misverstanden", zegt Nalinie na afloop van de presentatie. "Birmen de VU ging er geloof ik iets verkeerd, verder wil ik er niets over zeggen. Het is een VU-aangelegenheid." Toch zijn er tekenen dat tenminste sommige VU-studenten er een potje van maken, ook in Suriname. Mähender Hieralal, die public administration studeert, kan het niet nalaten tijdens zijn presentatie te verwijzen naar een bijzonder nare ervaring met VU-studenten van vorig jaar. Hij wil er verder niets over kwijt, behalve "kan gebeuren". Zijn VU-studenten straks nog wel welkom in Suriname, dan? "Natuurlijk!"

Actualiteitscollege 'Seks uit de bocht'

Groepsverkrachting is van alle tijden' Neemt door MTV het aantal groepsverkrachtingen toe? De deskundigen kwamen er vorige week niet uit. DIRK DE HOOG "Wie heeft: wel eens seks gehad?" Het hoofd van de Amsterdamse zedenpolitie Oüvier DutiUi begint met een klein experiment. Natuurlijk staan alle honderd aanwezigen op. "Willen degenen die de afgelopen twee weken geen seks hebben gehad, weer gaan zitten?" Een kleine aarzeling gaat voelbaar door de zaal, maar uiteindelijk gaan enige tientallen mensen zitten. "Willen degenen die recentelijk wel seks hebben gehad en daarover willen vertellen, bhjven staan?" Na Wat gelach gaat uiteindelijk iedereen toch maar

zitten. "Wat ik hiermee wdl aantonen is dat mensen het moeilijk vinden om over seksuele ervaringen te vertellen, zeker tegen onbekenden. Daar hebben wij bij de politie natuurlijk altijd mee te maken als het gaat om zedendelicten. We zien maar het topje van de ijsberg omdat veel slachtoffers geen aangifte durven doen." Dutilh gaat in debat met Jan Hendriks die onderzoek deed naar jonge zedendelmquenten. Helaas voor de organisatoren van het college, VU-podium en het Centrum voor Politie- en Veiligheidsstudies, zijn beide sprekers het in hoofdlijnen met elkaar eens. De recidive onder behandelde zedendelinquenten is vrij laag en maar zeventien procent van de daders is zelf slachtoffer van een zedendelict geweest.

Verwarring "Ik denk dat door de seksuele revolutie sinds

de jaren zestig, de opkomst van internet en televisiezenders als MTV de seksuele verwarring onder jongeren enorm is toegenomen en daarmee het aantal delicten als groepsverkrachting", probeert hoogleraar Hans Boutellier de discussie nog wat van de grond te krijgen. "Ik betwijfel die stelling ten zeerste", zegt Dutilh. "Ik heb geen enkele aanwijzing dat het aantal groepsverkrachtingen de afgelopen decennia is toegenomen. Vroeger kwam het voor, en nu nog steeds. Gelukkig praten we maar over een paar zaken per jaar. Maar nogmaals, we zien lang met alles wat er gebeurt." Hendriks haalt zelfs de bijbel erbij om aan te tonen dat groepsverkrachtingen van alle tijden zijn. Hij verwijst naar een promotie uit 1937 waaruit blijkt dat toen al in Nederland dertig procent van de aanrandingen door jongeren in groepsverband plaatsvond, wat volgens

een ander onderzoek rond 1500 in Florence ook al zo was. De deskundigen blijven nog even met elkaar bakkeleien over de precieze cijfers en wat nu wel en met wetenschappelijk is bewezen. Veertig procent van de veroordeelde daders is allochtoon. "Is dat veel?" De meningen zijn verdeeld. Onder de aanwezigen zijn opvallend veel studenten. "Onze docent criminologie heeft aangeraden naar dit debat te gaan", zegt Manssa en ze heeft geen spijt want ze vond het heel leerzaam, net als haar studiegenootje Wendy. Of ze de volgende keer weer naar een acmaliteitscollege zullen gaan? Wendy: "Misschien wel, maar het onderwerp moet wel met m'n studie te maken hebben." Het volgende actualiteitscollege is op donderdag 12 oktober om 15.30 uur. Emigratie naar Marokko. Info: www.vupodium.nl.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen