Ad Valvas 2006-2007 - pagina 362

PAGINA 16

A D

AP VALVAS 8 MAART 2007

R E

>Lentjes

>Griff

oMcAebp

>De tafel van 39-3213

Vakantie

De pannen pruttelen nog op het fornuis, de tafel wordt gedekt. Ad Valvas belt wekelijks rond etenstijd aan bij een Uilenstede-bewoner, om de voorbije dag te bespreken. Deze keer deed Adi Yesaya (23) open. Wat schaft de pot? "Ik heb net worstjes met rijst gegeten. Ik had ook bloemkool gekocht, maar die eet ik morgen wel. Ik ben namelijk ziek en had daarom niet veel energie om te koken." Wat heb je dan precies? "Gewoon een griepje. Het begon gisteren nadat ik thuiskwam van mijn studie. Een beetje keelpijn en zo. Er schijnt al sprake te zijn van een heuse griepepidemie. Nou, Ik laat me niet gek maken hoor. Ik wacht maar rustig af hoe deze griep zich ontwikkelt." Kook je vaak? "Ik kook altijd. Meestal rijst met groente of salade. Ik houd wel van koken, maar soms dan ben ik lui en maak dan iets snels." Waar kom je eigenlijk vandaan? "Ik kom uit Indonesië, Soerabaja. Ik ben afgelopen september hier naartoe gekomen om te studeren. Ik wilde internationale ervaring opdoen, nieuwe talen leren. Als eerste probeerde ik een beurs voor Nederland te krijgen en dat lukte, en daarom werd het Nederland." Je spreekt goed Nederlands voor zo'n korte tijd. "In Indonesië heb ik al flink geoefend. Ik heb daar vier maanden lang lessen Neder-

lands gevolgd. Alle lessen informatica aan de Hogeschool Inholland zijn in het Engels. Maar omdat ik ook Nederlands wil leren, heb ik de mensen van deze eenheid gevraagd om in het Nederlands met me te praten." Waar moest je aan wennen toen je hier kwam? "Vooral aan de kou moest ik erg wennen. Ook de mensen zijn anders. Hier is alles gepland, in Indonesië is het meer^o with the flow. Het is goed om een plan te hebben, maar als er dingen veranderen, moetje dat

ook accepteren. Verder mis ik het eten van mijn moeder en mijn vrienden in Indonesië. Ik e-mail veel met ze en met mijn ouders bel of sms ik." Wat kun je ze allemaal vertellen in die honderdzestig tekentjes? "Ik vertel over alles wat ik meegemaakt heb, al is dat inderdaad best moeilijk om in één sms'je te vatten. Maar het is het minste dat ik kan doen." TEKST EN FOTO: LILIAN ROOS

>Cordelia iAoMDjtSGLüV^ ytM^^'f^MUi^

<,-^

hU

Nu ik weer in Nederland ben, heb ik eindelijk tijd voor gewichtige zaken die ik in Italië noodgedwongen voor me uit heb moeten schuiven. Zo is daar de blauwe kandelaar die al anderhalfjaar zilver geverfd had moeten zijn omdat-ie anders niet bij de spiegel past. Nou, dat varkentje heb ik gisteren dus even gewassen. Het probleem is wel dat de door de Hema-verf beloofde zilverglans uitbleef, zodat ik nu met een nogal saaie grijzige kaarsenstandaard zit. Maar gelukkig ben ik niet voor één gat te vangen, en zijn er vanmorgen glitterstiften en opplakhartjes aangeschaft, ter pimping van de kandelaar. Ja, en zo kun je het maar druk hebben. Ik mag van mezelf een week vakantie vieren in eigen land voordat ik me weer zorgen ga maken over geld, werk, carrière, levensgeluk en andere futiele bijzaken. Het is een bekend verschijnsel dat mensen die net terug zijn van vakantie de thuissituatie een stuk meer waarderen. Tel daarbij op dat wat ik in Italië doe, niet veel met vakantie te maken heeft en voila, activiteiten als 'overenthousiast door de Albert Heijn rennen op zoek naar volledig overbodige producten die je nog nooit eerder hebt gezien' zijn geboren. Wat ook heel leuk is: de supermarktwijngids erbij pakken. Na een uur jongens in blauwe pakjes lastig vallen, sta je voor de kassa met een kar vol wijn, Spa-glittersap (of zoiets), zakjes citroengras (vond ik er wel leuk uitzien) en wat keukengerei dat nog in mijn collectie ontbrak (zesteur ofwel citroenschaver, groentemolen, slacentrifuge). Eenmaal buiten realiseer je je dat je geen eten hebt gekocht, maar dat komt dan later wel. Ik ben gecrasht op de bank van mijn vriendin Anna. Als ze 's avonds van haar werk komt, doen we wedstrijdjes wie de grootste neuroot is. Benodigdheid: een bak met meerdere kleuren paaseitjes. Ik win natuurlijk, maar op een haartje na. Het journaal kijken verveelt snel, want van de overgrote meerderheid der politici in het nieuwe kabinet heb ik nog nooit gehoord. Vroeger op school hadden we van die posters met alle namen erop, en daar kwamen dan onverwachte overhonngen over. Maar waar scoor je zo'n poster tegenwoordig? Voorlopig doe ik het dus maar met RTL Boulevard, want daar gaan ze er tenminste al bij voorbaat van uit dat je intellectuele capaciteiten niet al te erg op de proef gesteld moeten worden. Dat scheelt. Als je nergens over na hoeft te denken, word je ook nooit lekker moe. Daphne tentjes is alumnus van de VU en doet voor een groot deel van het Jaar archeologisch onderzoek in Zuid-ltalië.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen