GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. De nieuwe leer. Het bekende Ëngelsche dagblad de Daily News bevatte in zijn nummer van 11 Jan. 1.1. het volgende bericht: „Een ongewone, zoo niet eenige samenkomst werd gisterenavond in de congregationalistische kerk van Kensington gehouden. De predikant R. J. Campbell, van de City Temple, antwoordde met onuitsprekelijk geduld en veel tact op een aantal vragen, die tot hem omtrent godsdienstige onderwerpen gericht werden. De predikant der kerk. Ds. Thomas Yates, was s voorzitter; het was een druk bezochte samenkomst, waaraan het groote publiek deel nam, daar de-meeting door aanplakbiljetten in de nabuurschap was bekend gemaakt." Het schijnt, dat sedert dien tijd de predikant Campbell in Engeland grooten opgang maakt. Waar hij optreedt zijn de kerken vol, en menigeen, die het kerkgaan verleerd had, wil toch den prediker der „nieuwe theologie" eens gaan hooren. Hoe lang dit duren zal? Het zal gaan, gelijk het in Nederland, bij het opkomen der moderne richting gegaan is. In het eerst groote toeloop, maar ten slotte verliep het gehoor der moderne predikanten bijna geheel. Op bovengenoemde samenkomst werd door een der aanwezigen, den predikant Campbell gevraagd: „Gelooft gij dat Christus uit de Moedermaagd is geboren, en dat Christus met God één van wezen is? " Hierop luidde het antwoord: „Wat zijn wezensgelijkheid met God betreft, dit is een ontzaglijke vraag; wat Jezus nu ook moge zijn, dit is zeker, dat toen Hij op aarde was, hij niet wezensgelijk was met God, omdat hij dat zelf verklaard heeft. Zoek maar in uw Nieuw Testament en gij zult het zelf vinden." Ons dunkt, dat als we in het Nieuwe Testament lezen dat de Christus zegt: „Ik en de Vader zijn een; die Mij gezien heeft, heeft den Vader gezien" enz. enz., dan blijkt het toch wel dat de predikant Campbell, als hij de godheid van Christus loochent, zich daarbij niet beroepen kan op het Nieuwe Testament. Trouwens, als men den heer Campbell eens op den man af \ roeg, of hij voor zich zelven aan de autoriteit der Heilige Schrift vasthoudt, dan zou hij daarop ontkennend moeten antwoorden. Door onderscheiden politieke bladen wordt gemeld, dat een predikant van veel invloed, die een voorname positie in een kerk.van groote beteekenis inneemt, van voornemen is, vele kerken van het land, op verzoek van hare predikanten, te gaan bezoeken, om de nieuwe leer aan de leden dier kerken voor te leggen. Men wil dezen predikant laten overkomen, omdat hij vroeger een vurig voorstander was van de leer, die hij nu loochent Het is te denken, dat al deze dingen in Christelijke kringen van Engeland groote ontroering veroorzaken. Men verwacht dat er eene groote schifting zal plaats hebben in de predikantenwereld en dat deze zich ook zal uitstrekd h d v t s d i d E o d O m I w g s I S G B w d m b v m s d a d t n d R a J t o m o T d e h w r b b g o z i B d

als de kerk des Heeren in getalsterkte zal afnemen, de hoedanigheid zal verbeteren. Voor jaren heeft een Baptistische predikant tegen datgene wat nu geschiedt, gewaarschuwd. Hij kon het niet in de Baptistische unie idthouden, en daarom besloot hij er zich van los te maken; het was al te duidelijk, dat de groote meerderheid der predikanten de fundamenteele stukken der kerk hadden losgelaten. Spurgeon beweerde toen, dat de afval in de Congregationalistische kerken nog grooter was dan in de Baptistische. Als men bedenkt, dat deCongregationalisten de voortzetting zijn van de Independentische kerken, waarvan Cromwell een maal lid was, dan in dit des te droeviger. Een predikant schreef: ongetwijfeld heeft de oudste onder ons een tijd gelijk deze niet beleefd!" Wel mogen daarom de geloovigen de toevlucht zoeken in het binnenste heiligdom, om in de tegenwoordigheid Gods te onderzoeken waar men staan moet tegenover de openbaring van de macht van Satan. Dezelfde leeraar wijst daarbij op 2 Thess. 4 : 3 en 4, waarin wij lezen, dat de wederkomst van Christus niet zal plaats hebben, „tenzij dat eerst de afval gekomen zij, en dat geopenbaard zij de mensch der zonde, de zoon-des verderfs, die zich tegenstelt en verheft boven al wat God genaamd of als God geëerd wordt, alzoo dat hij in den tempel Gods zal zitten als een God, zich zelven vertoonende dat hij God is.

Dat deze aanhaling niet een schermen is met een bijbeltekst, maar van toepassing is op hetgeen door Campbell en zijne medestanders geleerd wordt, zal uit de volgende stellingen blijken, die door genoemden predikant voorgestaan worden. Hij schreef: „Het uitgangspunt der „nieuwe theologie" (wij zullen voortaan dit woord niet meer gebruiken, omdat hetgeen Campbell voorstaat, allerminst den naam van „theologie" verdient) is, de wezenlijke eenheid van God en mensch."

„Wij gelooven dat de mensch eene openbaring is van God." „Wij gelooven dat er geen wezenlijk verschil bestaat tusschen de menschheid en de godheid; daar ons zijn hetzelfde is als dat van God." „Elk mensch is potentieel een Christus, of liever een openbaring van den Eeuwigen Christus." (Every man is a potential Christ etc). „Terwijl wij den Bijbel erkennen als een eeuwig document in zake godsdienstige ervaring, zoo behandelt de nieuwe leer hem zoo vrij en critisch als elk ander boek." „De nieuwe leer gelooft, dat de zetel van het gezag op het terrein der religie in en niet buiten de ziel is gelegen." „De nieuwe leer gelooft, dat ten slotte elke ziel zal volmaakt worden." „Wij gelooven dat de geschiedenis van den val, als zij letterlijk wordt opgevat, onwaar is." „Wij gelooven dat de onvolmaaktheid van de tegenwoordige wereld te wijten is aan den wil Gcds." „Wij verwerpen ten eenenmale de gewone opvatting der verzoening, dat een ander zou geslagen zijn voor onze zonde." „Wij gelooven niet aan het laatste oordeel." „Elke zonde brengt lijden mede, een lijden dat niet weggenomen kan worden door den arbeid van een ander." „Wij gelooven dat Jezus goddelijk was en is; en zoo zijn wij ook."

Al deze leeringen zijn ten onzent reeds lang door de modernen, voornamelijk de ethischmodernen, en door pantheïsten, voorgedragen. Wij denken dat ook de Unitariërs in Engeland deze en dergelijke leeringen hebben voorgestaan. Maar hetgeen het Christelijk Engeland verbaast en ergert is, dat zij stoutweg geleerd worden door leeraars der vrije congregationalistische kerk. Ahhans, zoo meenen wij de groote verontrusting te moeten verklaren, die het optreden van den predikant Campbell veroorzaakt heeft. Voor ons is het, alsof een reeds lang dreigend onweder ten slotte is losgebarsten. Van harte hopen wij, dat de Congregationalistische kerk den toestand goed onder de oogen zal zien en het niet werkeloos en liefdeloos zal aanzien, dat de kerk des Heeren zoo schaamteloos wordt verwoest door mannen, die geroepen zijn haar . te bouwen, en dat den Christus aldus veel straadheid wordt aangedaan door ambtsdragers die zijn gezanten behoorden te zijn. Het blijkt immers, dat het kwaad niet alleen bij den predikant Campbell zit, maar schier over geheel Engeland verbreid is, terwijl Schotland er helaas ook niet vrij van is.

­ Japan. De toestand op godsdienstig gebied in Japan. Hoe het tegenwoordig in Japan op het terrein der religie gesteld is, beschrijft de zendeling Ostwald te Tokio als volgt: De phantastische droom van eenige Muzelmannen, dat Japan als voorvechter voor den Islam de ontbinding der Mahomedaansche wereld kon tegenhouden, mist tot hiertoe allen l grond. Opmerkelijk is het, dat in Japan een streven om te vereenigen zich doet kennen. In de eerste plaats heeft men de Dai Nippon Shoekyoka, d. w. z. Vereeniging van Japansche Godsrlienstigen. Tot deze vereeniging zijn Boedhisten, Sintoïsten en Christenen toegetreden, waaronder de predikant Ebina Danj7, leeraar der Koemiaikerk, Koeroiwe Shoerokoe en Shimada Saboero, redacteurs van twee bekende bladen. Het doel dezer vereeniging is, bevordering van sociale philanthropie en verheffing van de moreele kracht van het Japansche volk. Het streven naar vereeniging heeft voorts de Methodisten van Japan er toe gebracht, om zich aaneen te sluiten. Daarbij vindt men ten derde de zucht in alle Japansche kerken, om met terzijdestelling van alle leerstellige en confessieneele verschillen, een zooveel mogelijk zelfstandige en onafhankelijke Alliantie-kerk te stichten. Reeds geeft men den raad, dat men langzamerhand alle missionairs uit het buitenland geheel uit Japan zal wegnemen, of dat men zal overgaan tot het veranderen van hun wijze van werken of van hun arbeidsveld. Men wil voor de missionairs alleen maar den Theologischen arbeid op hun onderscheiden terrein laten overblijven; Tegenover zulk een onrustig, zenuwachtig drijven, dat door het optreden van het Leger des Heils en door een scherper optreden van het Boedhisme en van het Sintoisme nog vermeerderd wordt, moeten de missionairs het veld niet ruimen; zij behooren hun invloed rustig en beslist te blijven uitoefenen. Wij kunnen niet anders dan deze beschouwing beamen. Zij, die meenen dat Japan zoo maar gereed ligt om voor Christus te worden veroverd, kunnen overigens uit het bovenstaande zien, dat in Japan het oude inheemsche Sintoisme nog niet aan het wegsterven is, terwijl de Boedhisten worstelen om zich van de leiding der geesten meester te maken.

WiNCKÏL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 februari 1907

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 februari 1907

De Heraut | 4 Pagina's