GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

„Immanuel”.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„Immanuel”.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

[KERSTFEEST 1 9 1 6 J.

Daarom zal de Heere zelf ulieden een teeken geven: ie eene maagd zal zwanger worden, en zij zal eenen zoorï baren, en zijnen naam IMMANUEL hceten. Jesaja 7 : 14.

De bezielende zinspreuk »God zij met ons Ie, die uit het Immanuel van Jesaja zelfs op onze Rijksmunt is overgenomen, kan slaan op ons lat en slaan op ons innerlijk zielskven.

Ze kan doelen op ons uitwendig, en indringen in ons inwendig bestaan. En vooral bi] ons naderend Kerstfeest spreekt dit veelbeteekenende onderscheid ons toe. Het »God zij met ons!< dat onze Rijksmunt omspant, roept voor Nederland als Staat, en voor onze burgers als Neder-" landers, de bescherming van onzen God in. Iets wat in de bange dagen, die we met een ons omringenden oorlog doorworstelen, steeds meer tot een vaderlandsche bede wordt. En komt daar nu het Kerstfeest zich aan toevoegen, dan neemt dat Kerstfeest de keerzijde van het Immanuel op en brengt ons een jubel in de rijke gedachte, die het Engelenheir ons toezong in Efrata's velden.

In het Vrede op aarde, teekent zich deze tegenstelling zoo aangrijpend af.

Tweeërlei liefde is ons geboden. Er zal onder de kinderen der menschen eene alles te boven gaande liefde voor onzen God heerschen. En als daaruit voortgevloeid zal ons liefde bezielen voor den naaste, voor den broeder in 't geloof bovenal. v d k a e

Er is door zonde en val tweeërlei strijd op aarde gekomen. Er is op onze door vloek getroffen aarde strijd tegen God, en er is door (ie zonde strijd tegen den naaste, strijd onder de volken. k h d d

Tegen dien tweeërlei strijd op aarde roept nu een tweeërlei »Vrede op aarde!» in.

Het moet worden: Eerst »Vrede op aarde !« met onzen God, en als vrucht hiervan moet 't onder menschen en volken worden: Vrede op aarde! met den naaste, persoonlijk en nationaal.

Hie twee verwart nu telkens de ziellooze oppervlakkigheid.

Wat de herders in Efrata's velden te beluisteren kregen, was uiteraard het Vrede op aarde! met den heiligen God, en zulks door den Middelaar, die te Bethlehem in de Kribbe werd nedergelegd.

Een heel anderen zin en klank heeft van zelf het: Vrede op aarde! dat ook thans, weer tegen den zöo demonischen volkerenkrijg wordt ingeroepen.

Nu vervalscht ge het Immanu'él, zoo ge het verstaat van den^Vreéé op aarde onder de volken.

Minanuel is de triomf van het heilige in .God over de zonde van de kinderen der menschen.

Om val en zonde was het geworden: God tegen ons. Nu door Bethlehem kan het weer worden-: God met ons! En het is, dit heilige in den zoen tusschen God en menschen, wat én 't Kerstfeest ons verpanden komt, én het Immanuel zoo overstelpend rijk voor ons uitdrukt.

In de schepping van den mensch wrocht Gods almacht het rijkste wonder Zijner majesteit.

In der starren pracht en in-de overrijke wereld van plant en dier blinkt de scheppingsmajesteit' des Heeren reeds zoo schitterend uit, en in de heilige sferen der Serafs en Cherubijnen, der Aartsengelen en engelen schiep Hij zich een wereld van rijk bewust leven, dat boven al 't andere uitging.

Maar hoe hoog in dit alles de heerlijkheid vau Gods Almacht ook reeds-uitschitterde, toch ontlook eerst toen de mensch in Eden verscheen, de volheid van Gods scheppingsglorie.

Nu toch eerst ging de lof der aanbidding uit van een creatuur geschapen naar Gods beeld. Zoo was er nu het afschijnsel van Gods wezen ipi een schepsel, dat zijn kind kon zijn, en zijn geestelijke majesteit kon indenken, aanbidden en doen uitstralen.

Die schepping van den eersten mensch, toen God hem wat zijn eigen beeld was in de nqusgaten inblies, den adem des levens, was het hoogste, het rijkste, van alle andere schepping het zenith en het Goddelijk doel.

Denk 't u slechts in, het was nu, gelijk Adam daar in het paradijs stond, één enkel mensch, en in dien èénen mensch waren alle kiemen en zaden en uitgangspunten gegeven voor alle menschenkind dat ooit het levenslicht zou zien, voor alle genie dat er ooit ontvonken zou, voor alle adel van ziel die ooit zou opgloren, voor alle liefde die ooit onder menschen schitteren zou.

Het was geheel de wereld van al het creatuurlijk-heilige en edele in één menschenziel als saamgevat.

Vandaar dan ook, dat, toen die eene mensch viel, heel de menschheid verloren was. Het kind Gods, en in het kind Gods het beeld van God, werd gekrenkt en bedreigd met versterf.

Het Immanuel, het God met ons, ging onder in den toorn Gods, die sindsdien riep om zoen.

Die zoen nu ging uit van Bethlehem, in drie stadiën.

In Bethlehem zelf keert de onzondige mensch terug die in Edens hof was ondergegaan. Toen Maria's kindeke in de kribbe was nedergelegd, had deze wereld, en in deze wereld God zelf, het wondere, heilige menschenkind terug, dat door den val in het Paradijs teloor ging.

Nu was het weer Immanuel, als eens in Eden, God met ons!

Doch daarbij bleef het niet. Het moest voortschrijden en het schreed voort, van Bethlehem naar Golgotha, en daar kwam de zoen, om wat geschonden was, te heelen.

En nu toeft het, en verbeidt het alles het derde en laatste stadium, als Jezus straks ten gerichte wederkomt om den eeuwigen vrede in te luiden.

Zoo blijft het Immanuel zich in zijn drie stralen breken.

De profetie ging voorop. Doch voor nu tweemaal duizend jaren, kwam de kribbe, waarvan ons nu het Kerstfeest de heugenis brengt.

De uitgang van het Immanuel was in Bethlehem.

Van Bethlehem uitgegaan, dook het onder op Golgotha, in 't Lamma Sabachtani, toen Immanuel klagen moest: Mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten ?

En nu volgt het: Kom, Heere Jezus, ja kom haastelijk. De bede om het eind der dingen in Jezus' alles oplossende Parousie.

Zijn wederkomst uit de wolken, waar ook nu weer-de krijg der volken zoo hartverscheurend om roept.

j Dr. A. K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 december 1916

De Heraut | 4 Pagina's

„Immanuel”.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 december 1916

De Heraut | 4 Pagina's