Levend onderzoek aan de Vrije Universiteit - pagina 28

HERINNERINGEN

VAN EEN U N I V E R S I T A I R

DOCENT

gie gingen ze eenmaal per jaar naar de Wieringermeer om een mud verse bintjes te halen. Uiteraard eisten de veranderende tijden dat de proefdieren gekweekt werden. Voor poelslakken en springstaarten is dat gelukt. In de beginjaren van de slakkenkweek was de aanvoer van sla in de winter een groot probleem. Sla was toen nog een product dat gedurende de wintermaanden moeilijk te krijgen was. Rekenen Zowel in de beschrijvende als in de experimentele biologie werden getallen verzameld. Z e werden nauwgezet opgeschreven in keurige notitieboekjes met een donkere, gemarmerde kaft. Het betrof nooit grote reeksen getallen. Het moest betrekkelijk eenvoudig blijven om ze te verrekenen. Gelukkig kon iedereen toen goed tellen. Voor de lange waarnemingsreeksen van radioactief materiaal leverde dit echter problemen op. Hiervoor werd een elektrische rekenmachine van het merk Friden aangeschaft. Al snel volgden enkele eenvoudige Olivetti-machines, met telstrook, die onder oorverdovend lawaai optelden, vermenigvuldigden en deelden. Als je vergeten was een nieuwe telstrook aan te brengen drukte het machien alle uitkomsten op één lijn af. Ter wille van de opkomende werkgroep statistiek werd begin jaren zestig een uiterst geavanceerde rekenmachine van de Franse fabriek Dassault aangeschaft. Als er iets mee was (en dat was heel vaak het geval) moest er een monteur uit Parijs komen. De voorrijkosten waren dan ook buitengewoon hoog. Eind zestiger jaren was het eindelijk zover: er verscheen een goedkope elektronische rekenmachine op de markt van het merk IME. Voor ƒ 5 7 0 0 , 0 0 was de faculteit eigenaar. Niet alleen kon deze machine flitsend snel optellen, aftrekken en vermenigvuldigen, er was ook een speciale toets voor worteltrekken. Bovendien konden een programmeerapparaat (de Digicorder) en een schrijfmachine er aan gekoppeld worden. Het programmeerapparaat van de IME zag er indrukwekkend uit. Er zaten rode en groene lampjes op, die bij elke programmeerstap oplichten. Je zag er de hoge prijs (ƒ4700,00) aan af. Jaren later zag ik tot mijn stomme verbazing ditzelfde apparaat in een James Bondfilm. Dr. No probeerde de wereld ermee te vernietigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen