Geen duimbreed?! - pagina 103

HET NORMALE

UNIVERSITAIRE

BEDRIJF

doctoraal scheikunde, drie het doctoraal wiskunde, vier het doctoraal Oude Talen, twee geschiedenis, één pedagogiek en vijf theologie. Vijfendertig kandidaatsexamens werden met goed gevolg afgelegd bij rechten, zeven bij wis- en natuurkunde, twee bij Oude Talen, twee bij Nederlands, twee bij geschiedenis en negenentwintig bij theologie. Daarnaast werden dan nog vijfendertig propedeutische examens afgelegd in de letterenfaculteit, terwijl ook nog vijf examens m.o. pedagogiek werden afgenomen; in 1 9 4 0 waren dat respectievelijk twintig propedeutische examens bij letteren en één m.o. pedagogiek geweest. Jan Peppink had eind juli 1940, hoewel ingeschreven bij theologie, ook nog even 'propjes' bij letteren gehaald. Daarna zou voor hem van studeren niet veel meer komen. 1 Onder de gewone werkzaamheden vielen ook de plannen voor de toekomst. Eén van de meest opvallende was het voorstel voor de oprichting van een economische faculteit. Abraham Kuyper had in zijn rede op het Sociaal Congres van 1891 reeds gepleit voor een opleiding tot econoom aan de vu, vakspecialisten die leiding zouden moeten geven aan de strijd tegen 'de in zwang zijnde handelscostumen [d.i. gewoonten, G. Z.] en tegen het roofdierachtige der sociale verhoudingen'. 2 Dat was nog de 'sociale' Kuyper van de jaren negentig, die wel behoorlijk veranderd was toen hij eenmaal in 1 9 0 1 premier was geworden. De vu-hoogleraren uit het jaar 1941 mochten veel minder 'vooruitstrevend' zijn dan hun grote voorman van vijfenveertig jaar geleden, zij waren toch ook van mening dat zo'n economische opleiding in hun tijd van crisis en oorlog een absolute noodzaak was. In die geest bracht de juridische faculteit, die door de senaat om advies in deze kwestie was gevraagd, rapport uit in de senaatsvergadering van 24 juni 1941, waarin W.A. van Es de curatoren vertegen3 woordigde. De juristen P. A. Diepenhorst en Oranje waarschuwden daarbij wel voor het feit, dat de overheid een 'doorslaggevende rol' zou kunnen spelen bij de benoemingen van die hoogleraren, die geen doctoraat in de economie hadden verworven. In dat geval bepaalde namelijkde Hoger Onderwijswet bekrachtiging door de overheid. Die bepaling berustte dan wel op de wetgeving uit 1905. Het was duidelijk, dat hierbij direct gedacht werd aan dreigende bemoeienissen van de kant van het Duitsgezinde departement. Tijdens de discussie deelde Coops mee, dat hem uit gesprekken met directeuren duidelijk was geworden, dat in ieder geval de financiële situatie op dat moment re-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen