GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 177

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 177

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

DAPPERE

STUDENTEN

Ook twee zonen van president-directeur Colijn, beiden oud-studenten van de vu, kwamen in Nederlands-Indië om het leven. De oudste zoon, dr. Anton Hendrikus Colijn, voor de oorlog bekend vanwege zijn populaire boek over de beklimming van de hoogste bergen op Nieuw Guinea, was op het moment van de Japanse inval werkzaam als BPM-administrateur op het olie-eilandTarakan voor de kust van Oost-Borneo. Als reserve-kapitein van het k n i l werd hij door de Japanners gevangen genomen bij de aanval op Tarakan. De Japanse commandant zond hem daarop samen met een andere officier als afgezant naar de Nederlandse commandant van de Borneose oliehaven Balikpapan met de waarschuwing dat alle gevangen genomen Nederlanders van Tarakan zouden worden gedood, als hij zou besluiten de olie-installaties in Balikpapan te vernietigen. Deze Nederlandse commandant, luitenant-kolonel C. van den Hoogenband, gaf echter onmiddellijk opdracht alle installaties in brand te steken en droeg Colijn en zijn collega op niet weer terug te keren, ook al hadden zij dat op erewoord beloofd. Anton Colijn geraakte opnieuw in Japanse gevangenschap, nadat het schip, de Poeloe-Bras, waarop hij en anderen probeerden de Indische wateren te ontsnappen, tot zinken was gebracht. Na twee weken in de wildernis van Sumatra te hebben rondgezworven werd hij met 72 andere passagiers van het onfortuinlijke schip waaronder zijn drie dochters, door de Japanners gevangen genomen. Hij stierf begin 1945 in de gevangenis op Banka. Zijn drie dochters overleefden hun gevangenschap. Ook zijn echtgenote, die op Tarakan als hoofd van het BPM-hospitaal door de Japanners gevangen was genomen, zou de oorlog overleven. 37 De broer van Anton, mr. Pieter Colijn, de derde zoon van de oudpremier, sloot zich in Soerabaja, waar hij werkte bij de Nederlandse Handelmaatschappij, bij de illegale groep Corsica aan. Begin januari 1943 werd deze groep door de Japanners opgerold. Met drie andere leden van zijn verzetsgroep werd Pieter Colijn door de Japanners tot de doodstraf veroordeeld en onthoofd. 38 De tweede zoon van Colijn sr., mr. Hendrikus Anton Colijn, werd door de Japanners na de Nederlandse capitulatie van Batavia als directeur van het persbureau Aneta afgezet. Via zijn radiozender had hij berichten doorgegeven aan de geallieerden. Eind juni 1942 werd hij geïnterneerd en door de Kenpeitai gevangen gezet. Hij overleefde echter de Japanse gevangenschap. 39

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 177

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's