GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 170

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 170

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

H E T L A B O R A T O R I U M A A N D E LA I R E S S E ST R A A T

als medewerker of als klant van het laboratorium gebruik maakten keihard gewerkt om uit de verzegelde kamers de laatste instrumenten weg te smokkelen. Böttcher was de daarop volgende dag nog in Leiden bezig zijn buit veilig te stellen, omdat hij ook daar op tegenstand was gestuit. Daardoor kreeg men de kans de meest kostbare boeken uit de bibliotheek naar de Valeriuskliniek over te brengen. Zelfs een compleet vervalste catalogus werd in een dag in elkaar geflanst, om alles er zo aannemelijk mogelijk te laten uitzien. Alleen met de enorme neutronengenerator kon men niets ondernemen. Sizoo ging er echter vanuit, dat Böttcher na demontage van de ingewikkelde machine niet meer in staat zou zijn hem weer naar behoren in elkaar te zetten. Toen de amanuensis van het Pharmaceutisch Laboratorium in Leiden, de NSB'er Stoffels, in opdracht van Böttcher kwam om de generator uit elkaar te halen, bleek wel dat Sizoo een vooruitziende blik had gehad. Bovendien was de instrumentmaker J. Knol zo slim de N S B ' e r attent te maken op bepaalde onderdelen, die nog zouden moeten worden ingevet. De ondeskundige amanuensis nam deze raad ter harte en begon de onderdelen ijverig in te vetten. Hierdoor verloor het apparaat juist zijn waarde, omdat het creëren van een zeer hoog vacuüm onmogelijk werd. Dit vacuüm moest heersen in de zogenaamde versnellingsbuis, waarin de kernreacties tot stand moesten worden gebracht. Daarna werd het geheel uit elkaar gehaald en door de Duitser meegenomen. Via allerlei omzwervingen kwam het eerst in Doetinchem en vervolgens inThüringen terecht, waar het aan verval werd prijsgegeven. 27 Rector Oranje eiste van Böttcher een schadevergoeding voor de in beslag genomen apparaten of een eventuele huurregeling, maar de Duitser wilde hiervan uiteraard niets weten. Hij beweerde dat hij de instrumenten alleen maar leende en dat hij ze voor het einde van de oorlog nog zou laten terugbrengen. Hetzelfde hadden hij en Schneider in Leiden gezegd. Sizoo tekende officieel protest aan tegen de roof, want dat was het natuurlijk. Hij wist voor elkaar te krijgen dat van de bibliotheek die Böttcher in zijn geheel had opgeëist, slechts twee boeken behoefden te worden 'uitgeleend'. 28 In oktober 1 9 4 6 werd Böttcher in Nederland gearresteerd op beschuldiging van schending van het oorlogsrecht en de roof van eigendommen van Philips in Eindhoven. Op 27 april 1948 werd hij echter

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 170

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's