Geen duimbreed?! - pagina 240

DE L A A T S T E M A A N D E N , B E V R I J D I N G

EN

ZUIVERING

Pas op 17 november 1945 werd Van Schelven gehoord op een bijzondere vergadering van het college van directeuren en curatoren. Van Schelven legde een schriftelijk verdedigingsstuk tegen de tegen hem ingebrachte bezwaren over, maar verzocht in verband met de daarop volgende discussie een uitvoeriger verweerschrift te mogen opstellen. Dat verzoek werd ingewilligd. 2 4 In dit verweerschrift van 8 december verdedigde Van Schelven zich met een beroep op de tijds242

omstandigheden, net zoals zijn vroegere partijgenoot Haitsma Muiier dat tegenover Waterink had gedaan. De omstandigheden waren verward, men wist niet wat de toekomst zou brengen, de democratie leek te hebben afgedaan. De Nederlandse Unie had evenzo gehandeld en ook Colijn zelf met zijn brochure Op de grens van twee werelden. Van Schelven wees er terecht op, dat Colijn zelfs op dat moment contact had gezocht met zijn vroegere vijand, Arnold Meijer. 2 5 Het verweerstuk van Van Schelven werd besproken in de vergadering van directeuren en curatoren op 19 januari 1 9 4 6 . Met het oog hierop hadden Van Dijk, J. Donner, die in 1945 voorzitter van het college van curatoren werd, en Terpstra een nota in reactie op het verweerschrift opgesteld. Hierin werd gesteld, dat de band van Van Schelven met de v u niet kon worden bestendigd. Voorgesteld werd Van Schelven te ontslaan met toekenning van een wachtgeld voor 5 jaar, namelijk tot het bereiken van zijn 70-jarige leeftijd. Hiermee stemden directeuren en curatoren unaniem in. Van Schelven was niet op de bijeenkomst aanwezig, omdat hij inmiddels ziek geworden was. 2 6 Om advies gevraagd verwierpen de letterenfaculteit en de senaat deze harde maatregel, al wezen zij wel Van Schelvens handelwijze af. 2 7 Van Schelven zelf verzocht hem in verband met zijn ziekte emeritaat te verlenen onder het doen van afstand van rechten. Dit verzoek werd afgewezen, omdat dan de band van Van Schelven met de v u gehandhaafd zou blijven, terwijl de voorgestelde afstand van rechten bij een emeritaat nu juist niet mogelijk was. De colleges van directeuren en van curatoren begrepen echter wel dat zij de hoogleraren in hun bezwaren tegen een ontslag iets tegemoet moesten komen, ook gezien de 27 jaar die Van Schelven aan de v u had gewerkt. Zij waren bereid Van Schelven ontslag te verlenen, als hij dit zelf zou vragen, en vervolgens een financiële regeling aan te bieden, waardoor hij op gelijke voet met een emeritus-hoogleraar kon worden gebracht. Dit zou moeten worden afgehandeld voor 12 mei 1 9 4 6 omdat dan het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen