De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 355

HERVONDEN

SAMENWERKING

maar had juist een aantal argumenten om hem toch maar niet voor te stellen. De discussie in de senaat concentreerde zich dus vooral op het tweetal dat Letteren wel formeel kandideerde: de rektor van de Potchefstroomse zusterinstelling prof. dr. J.C van Rooy en dr. A. J. van der Merwe, moderator van de Kaapse NG Kerk. Dat voorstel, voorzien van een uitvoerige motivering en gedateerd op 12 november 1951, was door Waterink ingediend bij de decaan van de faculteit en vervolgens doorgezonden aan de leden van de senaat. Een en ander geeft aan, dat prof. Waterink de geestelijke vader van het voorstel was. 223 De inleiding van het voorstel was even vanzelfsprekend als typerend voor Waterinks retorische denktrant: Er zal zich de eerste eeuw niet een gelegenheid voordoen, die meer passend is [dan de 300-ste herdenking van 'het geboorte-uur van het Zuid-Afrikaanse volk'] om dit volk als volk te eren door het toekennen van een ere-doctoraat aan enkele van zijn grote zonen.

Stamverwantschap en geestverwantschap waren dus de grondgedachten, en de betrekkingen van de v u met Zuid-Afrika, gespecificeerd in de nauwe banden met Potchefstroom en maar ook met de NGK, met name de Theologische School te Stelllenbosch. De constellatie in Zuid-Afrika bracht dus mee, aldus het voorstel, dat zowel een lid van de Gereformeerde Kerk als een van de NG Kerk vereerd moest worden. De keus voor Van Rooy en Van der Merwe was daardoor ingegeven, aldus het voorstel, en voorts door hun persoonlijke aanzien. Van Rooy werd vooral beschreven als een culturele leider (taalstrijder, rektor van Potchefstroom, oprichter van de Federasie van Afrikaanse Kultuurverenigings); bovendien was hij een man van gereformeerde belijdenis, vriend van Nederland en een alumnus van de v u . Van der Merwe werd omschreven als de predikant van 'wat men zou kunnen noemen, de cathedraal van de Gereformeerden in Kaapstad', de Grote Kerk. Hij had in Utrecht gestudeerd, was met een Hollandse vrouw getrouwd en was een invloedrijk, orthodox man in de NGK ('hij heeft de laatste tien of vijftien jaar tegenover het opkomend Barthianisme en tegenover het opdringend Methodisme hoe langer hoe meer positie gekozen'). En hij was voorzitter van de nationale Van Riebeeck-herdenkingscommissie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen