Kleine luyden in ontwikkeling - pagina 130

terugblik

tantse kerken niets op dat gebied hebben, terwijl er wel een katholieke universiteit was. De steun voor een protestantse universiteit was ingegeven door de emancipatiegedachte dat ook de protestanten een belangrijke functie in Congo zouden moeten hebben. Inderdaad, er was een zekere naïviteit bij, dat geloof ik zeker, het was nogal overmoedig. Er was geen universitaire ervaring met het werken in een Afrikaans land. Ook het goed beheersen van het Frans was niet eenvoudig. Docenten volgden het talenpracticum van het Koninklijk Instituut voor de Tropen. Professor L. Geschiere heeft daarbij geholpen. Hij moest steeds een certificaat tekenen voor de Congolese regering, dat de docenten na hun training voldoende Frans konden spreken om benoemd te kunnen worden. Inderdaad was het overmoedig om te gaan werken in een Franstalig land, en in een voormalige kolonie van België, ver weg van Indonesië waar onze koloniale stek was en waar veel ervaring was opgedaan. Die ervaring was nog niet in Afrika opgebouwd. Achteraf terugkijkend zeg ik: waar haal je het lef vandaan om zoiets te doen? Ik heb er echter nooit spijt gehad dat we het ondernomen hebben.” Was er aarzeling binnen de vu? “Ja zeker. Maar als stimulator was vooral de rector, prof. De Gaay Fortman, van belang. Hij was een voorstander van samenwerking met de ulc en hij had grote invloed. Ook het college van curatoren was echt geïnteresseerd. Zo werd ik uitgenodigd bij de president-curator mr. J. Meynen thuis in Velp, om te vertellen hoe we het daar allemaal deden. Maar er waren natuurlijk ook reserves en vragen als: stappen we er wel in? Want het was logistiek inderdaad een enorme onderneming.” Leidde de nationalisatie tot een kater? “Ja, natuurlijk. Maar ik zat na terugkomst in Nederland niet meer bij de vu, dus ik weet niet hoe het dáár is opgevat.” Wat er is mis gegaan? “Ik denk dat we ons onvoldoende op de versnelde congolisering hebben voorbereid. En ook dat we niet tijdig de nationalisatie van de universiteit hebben zien aankomen die ertoe leidde dat de ulc niet meer een eigen, christelijke identiteit kon houden. Maar er blijven zeker positieve punten. Bij onderwijs zaai je immers, de effecten daarvan zullen altijd doorgaan. Om maar één voorbeeld te geven kan ik verwijzen naar een oud-student die nu rector is van de universiteit in Lubumbashi. De ulc heeft ongetwijfeld bijgedragen aan de emancipatie van de protestanten in Congo. Wat ik er zelf van geleerd heb? Het boeiende van het oprichten

Kleine luyden in ontwikkeling; Perfect Service; pag 129

129

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen