De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 254

HET

RASSENVRAAGSTUK

Op 12 mei 1939 promoveerde F. G. Badenhorst aan de v u op een proefschrift over Die Rassevraagstuk, veral betreffende Suid-Afrika, in die lig van die Gereformeerde etiek. Promotor was V. Hepp. De promovendus - geboren in 1 8 9 9 en een late roeping, die bankbediende en onderwijzer was voordat hij op zijn 26ste ging studeren; ook later verwisselde hij de zakenwereld jarenlang voor het predikantschap - was vijf jaren NG-predikant te Clocolan (ovs) toen hij zich in september 1937 inschreef aan de vu. 1 4 4 Zijn proefschrift begon met een schets van de actuele stand van zaken, in het algemeen en in Zuid-Afrika in het bijzonder, en de betrokken literatuur. Veel aandacht voor de positie van de joden dus, inclusief de theorieën die in Duitsland toen opgeld deden; van de jodenvervolging daar nam de promovendus overigens duidelijk afstand. Halverwege zijn studie bereikte Badenhorst zijn doelstelling: het antwoord van het calvinisme op het rassenvraagstuk. Hij nam als uitgangspunt de scheppingsordinantie zoals verwoord in Handelingen 17: 26 En Hy het uit een bloed al die nasies van die mensdom gemaak om oor die hele aarde te woon terwyl Hy vooral bepaalde tye en die grense van huilt woonplek vasgestel het. De rijke verscheidenheid aan volken, talen en natiën toont dus de heerlijkheid van God. Elk streven die pluriformiteit te ontkennen door 'assimilasie, gelykmaking, ooreenbrenging, samenstelling, fusie &c. &c. van die mensheid' staat gelijk met de torenbouw van Babel. 145 God wil zulke eenheid niet, maar ook geen atomistisch individualisme ten opzichte van volk en ras (bijvoorbeeld in gemengde huwelijken): het is opstand tegen de scheppingsordinantie. En dus: 'Die spesifiek Calvinistiese begrip van die Soewereiniteit van God in elke kring van die volkslewe en van alle rassebestaan moet erken, geëerbiedig en gehandhaaf word op alle lewensterreine'. 146 Een goed rassenbeleid moet dus, aldus concludeert Badenhorst, beginnen met het erkennen van de grondtoon van het volkskarakter, zoals in de loop van de historie ontwikkeld. Dat van het blanke ras zowel als dat van het gekleurde. En dan moet het christelijke volkskarakter, 'soos die onder inwerking van die Besondere Openbaring van God gevorm is', op organische wijze versterkt worden. 'Eweso moet die volkskarakter van die gekleurde rasse, soos die onder invloed van die werking van die werking Gods in die Algemene Genade tot stand gekom het, opgespoor word en dit moet, met eerbiediging van die eie aard daarvan, gebring word onder die invloed van die Besondere Genade. Van vereuropesing mag geen sprake wees.' 147 Op een reeks terreinen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen