Bijzondere chemie?! - pagina 130

DE V E R K O R T I N G , V E R S C H O O L S I N G

EN

VERNIEUWING

wetenschappen (twee semesteruur) gaf prof. dr. M.J.S. Rudwick, die in 1974 was benoemd als opvolger van Hooykaas. In de jaren zeventig had de Subfaculteit Scheikunde ook te doen met 'opstandige en kritische' studenten. De volgende impressies van Fred Dijs, de zoon van de eerder genoemde Theo Dijs, spreken voor zich. Het was een aardige man, onze assistent bij het practicum analytische chemie, de eerste herinnering aan de studie scheikunde. Hij moet geweten hebben dat wij zijn schrift in de koffiepauze uit het laatje van zijn bureau haalden. Dat versnelde aanmerkelijk de uitvoering van onze proeven. De uitkomsten van onze analyses stegen erdoor in betrouwbaarheid. We kregen tijd voor een goed gesprek. We lachten veel. Omdat we in de ochtend al de uitkomsten van onze experimenten wisten, konden we naar onze proefopstellingen kijken zonder op te letten. Het beeld van de platina elektrode in de blauwe oplossing is tot op de dag van vandaag niet vervaagd. Hij verkleurde. Moet koper zijn geweest. Rond het platina verschenen kringetjes in de vloeistof. Als je daar gevoelig voor bent en je hebt de tijd, dan is dat mooi. Het heeft een kleine twee jaar geduurd, voordat duidelijk werd, dat de studie scheikunde aan de Vrije Universiteit uit niet veel meer bestond dan het reproduceren van resultaten die de practicumbegeleiders in de bureaula hadden liggen. We kregen zeeën van tijd. Overeenkomstig de toen heersende opvattingen besloten we die te gaan besteden aan het goede. Het ware lag in de bureaula van de assistent, op het mooie van de platina elektrode waren we uitgekeken. Vandaar. Het goede is tijdrovend, vooral als het kwade alom aanwezig is. We maakten werkweken van 80 - 90 uur. De inzet was het al of niet plegen van individueel klassenverraad, de economie van het onderwijs als afgeleide van de oorspronkelijke accumulatie, lustbeleving en de legitimatie van de productieverhoudingen, en het heimelijke lidmaatschap van de Communistische Partij Nederland in verband met de infiltratie van de Binnenlandse Veiligheidsdienst in eenheid 48 van Uilenstede. De werkvloer was een vergaderzaaltje, de mensa, de barak van de Studentenraad van de Vrije Universiteit, PH'31 of sociëteit Uilenstede. De uitkomst bestond uit brochures, beleidsnota's, artikelen, moties, blauwdrukken van nieuwe onderwijsvormen, fora, demonstraties, bezettingen met besturen van allerlei slag, vooral hoogleraren. Ze droegen namen als Ros, Bickelhaupt, Planta, Nauta, Verheul en Diepenhorst. Onze vrienden in de Studentenraad overlegden met de ministers

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen