De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 72

DE K E U S V A N DE VU

ging. Juist voor wat betreft de rassenproblematiek zou een dergelijk contact nuttig kunnen zijn', zei hij tegen het vu Magazine.25 Cloete was al direct bij aankomst door 'studente van die anti-apartheidsbeweging' doorgezaagd, in een urenlang gesprek, van acht uur 's avonds tot twee uur in de ochtend, 'erg krities maar sonder vyandigheid. Die onderhoud was bedoel om vas te stel of ek as gasdosent aanvaarbaar sou wees of nie. Na die deurtastende onderhoud is ek hartlik en sonder voorbehoude aanvaar as gasdosent'.251 Voorstander van voortgaand contact was ook het College van Decanen, dat sinds vorig jaar de voltallige Senaatsvergadering verving.252 Maar anderen adviseerden de universiteitsraad juist tot het tegenovergestelde. Zo bijvoorbeeld de hoogleraar Verkuyl. Hij kondigde aan, in de universiteitsraad te zullen gaan spreken namens de antiapartheidsbeweging Kairos. De vu moest breken met Potchefstroom, meldde Verkuyl ook alvast, de PU is een 'bolwerk van de grote apartheid' en vormt de braintrust achter het thuislandbeleid. Breken was ook de wens van een openbare bijeenkomst, belegd door een aantal studentenorganisaties. Verkuyls standpunt, vervolgens inderdaad namens Kairos in de universiteitsraad herhaald, verraadden een duidelijke radicalisering sinds zijn bezoek aan Potchefstroom uit 1970, hierboven genoemd. Toen had hij juist veel verwacht van contact tussen vu en P U . De universiteitsraad besprak de kwestie enkele malen, maar kwam pas in zijn vergadering van 3 april 1973 tot een besluit. Unaniem verklaarde de raad dat de apartheid ethisch en politiek onaanvaardbaar was. Maar tegen de achtergrond van de aanzwellende aandrang tot beeindiging van de overeenkomst met Potchefstroom, nam hij - tot verdriet van diverse al dan niet universitaire gremia, zoals weldra bleek - op die derde april 1973 met tweederde meerderheid een terughoudend besluit. Hij verzocht namelijk vervolgens College van Bestuur en Commissie Buitenland te laten onderzoeken in hoeverre door het onderhouden van relaties met andere universiteiten en hogescholen in Zuid-Afrika dan waarmee reeds zodanige betrekkingen bestaan, tegemoet kan worden aan het ook in de Vrije Universiteit levende verlangen om in beide landen gelijke kansen aan iedereen te geven tot het volgen van onderwijs en het betrokken worden bij het wetenschappelijk onderzoek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen