De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 383

STUDEREN

382

AAN

DE

VRIJE

Van Wyk Louw was zeker niet het type van de christelijk-nationale, calvinistische Afrikaner. Naar (latere) eigen bekentenis was hij in die tijd eigenlijk zelfs geen christen. 308 Hij had zich de afgelopen jaren gekeerd tot een liberale levenshouding met een duidelijke nadruk op de persoonlijke verantwoordelijkheid. Hij had niets op met dogmatische, conservatieve theologen. Zijn Afrikaner nationalisme en apartheid waren gespeend van elke poging argumentaties ervoor te ontlenen aan de theologie of de bijbel. Hij had een afkeer van elke vorm van positief en zelfverzekerd christendom en zeker ook van christelijke organisaties, iets wat onder de hoogleraren aan de Universiteit van Amsterdam trouwens algemeen was - van persoonlijk contact van Van Wyk Louw met vu-collegae is ook niets bekend. Genoeg reden dus voor ergernis over eigenzinnige theologanten van de v u . Of was er misschien nog een bijzondere reden? Louws biograaf Steyn vermeldt het niet en de gedreven dagboekschrijver die Van Wyk was heeft het kennelijk zelf niet geweten: de Faculteit der Letteren op de v u was enige tijd serieus van plan een eigen leerstoel Zuid-Afrikaanse taal- en letterkunde in te stellen. Contra Van Wyk Louw. De reserve jegens Van Wyk Louw aan de v u was dus niet beperkt tot de er ingeschreven Zuid-Afrikaanse theologiestudenten. De vu was als geheel weinig gecharmeerd van Louw. Heeft die daar iets van gevoeld? Wie de initiator van het plan was, is onduidelijk. Ik ken het plan slechts uit een ongedateerd en niet-ondertekend voorstel, bewaard in het archief van de hoogleraar oudere Nederlandse letterkunde en bibliothecaris van de v u , prof. dr. J. Wille. Het begint met: 'Ik stel aan de faculteit voor aan Curatoren en Directeuren te adviseren een buitengewone leerstoel te stichten voor de Zuidafrikaanse taal- en letterkunde'. 309 Het stuk geeft ook een argumentatie. In de vorige eeuwen droeg de Zuid-Afrikaanse beschaving een uitgesproken christelijk karakter, aldus het voorstel, maar na 1 9 0 0 wordt de secularisatie steeds sterker en die overstemt het christelijk geluid: In de litteratuur was Totius de Christelijke dichter, maar hij is op hoge leeftijd. W. E. G. Louw en Elisabeth Eybers schrijven wel enkele Christelijke verzen, maar het Christendom draagt niet hun hele werk. In de oorlogsjaren heeft vooral [Jan] Greshoff er gewerkt [hij arriveerde juli 1939, maar ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen