Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 69

ontstaan van het pi in amsterdam

68

king van de hersenen) of meningitis (hersenvliesontsteking) nogal eens de oorzaak van zwakzinnigheid te zijn. Daarnaast onderzocht de arts het kind zelf. Is er sprake van ondervoeding? Zijn er stoornissen in de groei of lichamelijke afwijkingen? Functioneert het gehoor en gezichtsvermogen goed? Klopt de schedelomvang en de vorm van de schedel met de leeftijdsfase waarin het kind verkeerde? Hydrocefalie (‘waterhoofd’) en microcefalie (te kleine schedel) kwamen regelmatig voor onder de behandelde kinderen, al was Waterink ervan overtuigd dat de schedelomvang op zich nog niets hoeft te zeggen over de herseninhoud en het functioneren ervan. De patholoog-anatoom had met onderzoek van hersenen van hydrocefalen al aangetoond hoe vochtophoping in de ventrikels het gewone hersenweefsel had weggedrukt en belemmerde in zijn groei. Een belangrijk deel van het medisch onderzoek was ook het nagaan van het motorisch functioneren. Motoriek was immers belangrijk voor de verwerving van vaardigheden en het opdoen van ervaringen.45 De psychiater-neuroloog R. Brummelkamp, die tevens chirurg en röntgenoloog was, onderzocht kinderen met ingewikkelder problematiek en bij wie vermoedens waren dat een lichamelijk falen de oorzaak van de problemen was. Vele kinderen kregen een röntgenologisch onderzoek in de Valeriuskliniek. Foto’s van longen en nieren dienden om tuberculose op te sporen. Daarnaast maakte men regelmatig foto’s van schildklier en botten. Bij die van hersenen werd lucht door een lumbaalpunctie in het ruggenmerg gebracht. Jaarlijks ging het om zo’n zeventig foto’s. Soms is deze lumbale luchtinsufflatie ook toegepast als geneesmiddel. Dat betrof een zevenjarige jongen, die door een hersenziekte op tweejarige leeftijd verlammingsverschijnselen had, afatisch was en aan epilepsie leed. Hij had zeer frequente, langdurige en heftige toevallen en reageerde nauwelijks op medicijnen. De lumbale luchtinsufflatie had tot gevolg dat de epileptische aanvallen nagenoeg verdwenen. Bovendien ging hij meer spreken.46 Andere pupillen werden in het Julianaziekenhuis zo goed mogelijk afgeholpen van misvormde ledematen als klompvoeten en vergroeiingen of ontstoken tonsillen. In het laboratorium werd het kind onderworpen aan verschillende tests. Daarvoor had Waterink de beschikking over vier tot zes assistenten. Zij ontwierpen ook testen en pasten bestaande aan voor het individuele kind. De instrumentmaker, die zijn eigen werkplaats had, stond

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 68 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen