Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 132

herinneringen aan de tijd op het paedologisch instituut

ten zeker, je hebt de eerste beginselen wel onder de knie. Nu zet je de motor maar eens flink aan en dan tuf je door de boekjes heen. Pfff... ik ga maar aan de kant, want anders rijd je me nog ondersteboven. Doe je best maar Wald. ’t Komt wel goed. Als je maar op God vertrouwt en flink je best doet. Als je weer eens schrijft, vertel je dan ook wat je later wilt worden? (...) Wees hartelijk gegroet van je ex-meester T. Lubberts.’ Waldur kijkt met genoegen terug op de leerkrachten van het instituut: ‘Ten slotte zat ik nog twee jaar bij meneer D. A. van der Vlis. Het was in die tijd ongebruikelijk om meesters en juffen bij de voornaam te noemen en van meneer Van der Vlis heb ik de voornaam dan ook nooit geweten. Alle meesters waren stuk voor stuk prima mensen, sterk gemotiveerd en ze stonden altijd voor ons klaar. Zo’n hoge taakopvatting als op het pi ben ik later nog maar zelden tegengekomen.’ De schooldag begon met het zingen van een psalm en gebed. Wekelijks leerden kinderen een nieuwe psalm uit hun hoofd, zo meldde Wim. Elke dag oefenden ze met de tekst op het bord. Daarna volgde een bijbellezing of een bijbelverhaal. Eisses, in de hoogste klas, las meestal een bijbelgedeelte voor. Wim snapte daar geen hout van; hij had al moeite met gewone woorden, ‘maar gelukkig werd het gelezene daarna uitgelegd. Vooral meester Eisses was erg bedreven in het begrijpelijk maken van de bijbel.’ Waldur roemde, net als Gerard, de vertelkunst van onderwijzer Grimme: ‘hij begon de schooldag altijd met een vertelling uit de bijbel. Hij was in staat om daarbij een basisvertrouwen in het leven over te brengen en tegelijkertijd wist hij deze verhalen ook als levenslessen naar onze situatie te vertalen.’ Vervolgens kwam een uur rekenen. Het ochtendprogramma werd afgesloten met een taalles. Na de middagpauze stonden aardrijkskunde of geschiedenis op het programma. Daarna was het tijd voor vrij werken; vaak ook werden de uren voor geschiedenis en aardrijkskunde daaraan opgeofferd. Iemand als Waldur besteedde die tijd het liefst aan het lezen van boekjes uit de klassenbibliotheek. Een half uur voor het einde van de schooldag las de leerkracht voor. Wekelijks kregen leerlingen gymnastiek van de heer W. C. Nielsen in een lokaal met een parketvloer op de eerste verdieping. Onderwijzers gingen echter zeer soepel met het lesprogramma om. De school betekende voor sommigen hard werken aan deels individuele opdrachten, maar voor een jongen als Waldur bood het onder-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 131 2e proef

131

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen