GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 139

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 139

Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

eredoctoraten

138

ter kunnen zijn als Cardenal in het tussen 1983 en 1992 uitgezonden en destijds veel bekeken boekenprogramma Hier is... Adriaan van Dis zou zijn opgetreden. Erepromotor Mineke Schipper had Van Dis voorgesteld Cardenal en de ook bij de erepromotie aanwezig zijnde Pinter samen te brengen in zijn programma. Maar Van Dis berichtte haar dat de opnamen niet in oktober zouden plaatsvinden, toen het eredoctoraat werd uitgereikt, maar pas eind november 1990. Van Dis, die zich toelegde op zijn schrijverschap, berichtte bovendien zich van de buitenwereld te willen afsluiten om zijn nieuwe boek af te maken. Er kwam dus niets van de primeur een eredoctor aan de Vrije Universiteit op de Nederlandse televisie te zien. Mogen we hem geloven, dan zal Cardenal, wars van publiciteit, er niet rouwig om zijn geweest.

njabulo ndebele (1995) De zwarte Zuid-Afrikaan Njabulo Ndebele (1948) zou om meer dan één reden een eredoctoraat verdienen. Hij was allereerst een gerespecteerd literatuurwetenschapper, die zijn doctoraal behaalde in Cambridge en promoveerde in Denver. Maar bovenal genoot hij literaire faam als auteur van Afrikaanse poëzie, essays, korte verhalen en novellen. Vooral met zijn in 1983 verschenen bundel Fools and other stories timmerde hij aan de weg. Met die bundel viel Ndebele in de prijzen. Enkele jaren later, in 1987, werd hij gekozen tot president van het Congres van Zuid-Afrikaanse Schrijvers. Voldoende reden, zou je zeggen, hem een eredoctoraat in de letteren te geven. En toch kreeg Ndebele aan de Vrije Universiteit een eredoctoraat in de rechtsgeleerdheid. Dat zat zo. Ndebele was ten tijde van zijn literaire doorbraak een banneling in het ‘thuisland’ Lesotho. Een aanbod door de Universiteit van Kaapstad om hoogleraar Engelse taal‑ en letterkunde te worden, kon hij niet aannemen aangezien hem een werkvergunning werd geweigerd door het toen nog regerende blanke apartheidsregime. Na de afschaffing van de apartheid lagen de banen voor hem voor het oprapen. Ndebele kon hoogleraar worden aan de Universiteit van Witwatersrand in Johannesburg, hij kon aan de universiteit van Westkaap zelfs vice-rector worden. Maar Ndebele koos ervoor de zwarte universiteit van het Noorden, gelegen in Noord-Transvaal, te leiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 139

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's