GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 104

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 104

Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

eredoctoraten

sophia kruyt (1980) Met het honderdjarig bestaan van de vu in het verschiet, kwam de Faculteit Geneeskunde in beweging. De faculteit riep ruim anderhalf jaar voor de Dies een Commissie Eredoctoraten in het leven opdat het CvD de faculteit niet zou vergeten. De commissie werd meteen overstelpt met aanbevelingen. Twee kwamen uit de bus. Behalve tandarts F. E. R. de Maar werd de arts Sophia Kruyt (1913-1995) naar voren geschoven. Kruyt werd geboren te Mojowarno in Nederlands-Indië. Ze stamde uit een geslacht van zendelingen, die vooral op Oost-Java werkzaam waren. Haar moeder was bovendien de eerste vrouwelijke zendingsarts in dat gebied. Sophia Kruyt trad in de voetsporen van haar moeder. Daar zag het niet onmiddellijk naar uit. Ze studeerde in Utrecht farmacie en werkte na haar terugkeer naar Indië als apotheker. Het bloed kroop echter waar het niet gaan kon: in haar vrije tijd studeerde ze geneeskunde. Ze werd tijdens de oorlog gevangen gezet en raakte onder de bekoring van de onafhankelijkheidsbeweging. Zo zelfs, dat ze in 1946 de Indonesische nationaliteit aannam. Als arts specialiseerde Kruyt zich in gynaecologie. Haar verloskundige kliniek combineerde ze met de zorg voor baby’s en kleuters. Ze riep ook een stichting voor gezinswelzijn in het leven die zich bekommerde om het welzijn van overbelaste moeders, werkloze vaders en verwaarloosde kinderen. In de overwegend islamitische wereld, zo vermeldt het curriculum vitae dat de Vrije Universiteit in 1980 opstelde, stuitte haar optreden op wantrouwen en leefde vrees voor (verdere) verspreiding van het christendom. De dictatuur van generaal Soeharto, die de islam er met ijzeren vuist onder hield, had minder moeite met haar werk: op Oost-Java ontving ze op Onafhankelijkheidsdag (17 augustus) 1977 een oorkonde voor haar inzet voor ‘volk en gezinswelzijn’. Kruyt toonde zich blij verrast met de toekenning. Ze schreef eerlijk de vu alleen uit verhalen van vrienden te kennen, maar voelde zich desondanks geen vreemde in dit Jeruzalem. Al even eerlijk was de eerste zin van haar publicatielijst: ‘op wetenschappelijk gebied geen’. Kruyt was de eerste vrouwelijke eredoctor aan de vu ooit. Verbaasd schreef ze rector magnificus H. Verheul: ‘Tenslotte nog een vraag, die mij persoonlijk intrigeert, nl. of ik het juist gezien heb, dat er voor mij nog geen enkele vrouw een eredoctoraat heeft ontvangen van de vu?’

103

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 104

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's