'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 133

eredoctoraten

liek wilardjo (1990)

132

Prof. dr. E. Boeker, decaan natuur‑ en sterrenkunde, zou op 22 oktober 1990 de bul overhandigen aan zijn Indonesische vakgenoot, de natuurkundige Liek Wilardjo (1939). Anderhalf jaar tevoren, op 6 maart 1989, hield Boeker een pleidooi voor Wilardjo als eredoctor. Aan de secretaris van het College van Decanen schreef hij twee artikelen van Wilardjo te hebben bestudeerd. ‘Het komt mij voor dat hij kwa niveau en instelling in aanmerking kan komen voor een eredoctoraat.’ Zo geschiedde dat Wilardjo in oktober 1990 in de aula stond. Overigens werd hij niet slechts voor zijn natuurkundig werk voorgedragen. ‘Dr. Wilardjo’, zo heette het in de aanbeveling van Boeker, ‘heeft als natuurkundige een belangrijke rol gespeeld in het ontwikkelen van een wetenschappelijke taal in het Indonesisch, hetgeen gezien moet worden als een essentiële voorwaarde voor de verbreiding en verdieping van wetenschappelijke inzichten in zijn land en zijn kultuur.’ Zo kreeg het eredoctoraat aan de natuurkundige een emancipatoir tintje. Zijn bijdrage stootte zijn vaderland op in de vaart der volkeren, aangezien hij zich volgens zijn promotor verdienstelijk had gemaakt voor het natuurkundig onderwijs door lesprogramma’s op niveau te ontwikkelen. Liek Wilardjo was op Java geboren. Hij studeerde natuurkunde in Yogyakarta en ontving als talentvolle maar kansarme student een Fulbright-beurs om verder te studeren in de Verenigde Staten. Hij promoveerde aan de Michigan State University. De natuurkundige Wilardjo bleek ook een overtuigd christen. Ook dat maakte hem aantrekkelijk voor de vu, erkende erepromotor Boeker. ‘Dr. Wilardjo laat zich kennen als een typische geestverwant van de Vrije Universiteit.’ Hij doceerde aan een christelijke universiteit en was actief in de Indonesische afdeling van de Wereldraad van Kerken. Wilardjo ‘felt a surge of happiness’ toen het bericht hem bereikte, schreef hij rector magnificus prof. dr. C. Datema. Maar hij betwijfelde of hem de eer toekwam, al kon hij de opgevoerde argumenten niet ontkennen. Wilardjo had een drukke week, die laatste week in oktober 1990. Hij sprak de Faculteit Natuur-en sterrenkunde toe, werd geïnterviewd door twee Indonesische journalisten en genoot ‘a wonderful reunion dinner’ met Nederlandse en Indonesische vrienden in het zendingsinstituut Hendrik Kraemer van de Nederlandse Hervormde Kerk in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen