GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 164

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 164

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

‘ontwikkelingshulp of collaboratie?’

zoek onder mensen van 18 jaar en ouder. De schaal zou in meer dan twintig landen ingang vinden, ook buiten Europa: Australië, Canada, Japan.

‘ontwikkelingshulp of collaboratie?’ Ook het bestuurskundige onderzoek, onder leiding van Brasz, overschreed de landsgrenzen. Na een project in Zambia, waar in vier districten het plaatselijk bestuur onder de loep was genomen, was de vakgroep actief geworden in Lesotho. Dit was een uitvloeisel van het samenwerkingsverband dat de vu in 1974 was aangegaan met de universiteit van Botswana, Lesotho en Swaziland (Boleswa). De drie landen, voormalige Britse protectoraten, waren eind jaren zestig onafhankelijk geworden. Politiek en economisch waren ze echter met handen en voeten aan Zuid-Afrika gebonden, vooral Lesotho dat geografisch geheel was omsloten. De bakermat van de drielandenacademie was het Pius xii College in Lesotho dat in 1964 een universitaire status had gekregen en dependances had geopend in Botswana en Swaziland. In 1973, toen de banden van de vu met de universiteit van Potchefstroom ter discussie stonden, besloot de universiteitsraad de mogelijkheden tot relaties met niet-blanke universiteiten te onderzoeken. Een jaar later viel de keuze op de Boleswa-universiteit, die de voorkeur kreeg boven een universiteit in Zuid-Afrika dat toch moeilijk meer als ontwikkelingsland kon worden aangemerkt. Bovendien zouden de doelen van het ontwikkelingsproject, zijnde de emancipatie van de bevolking en het opleiden tot ‘zwart leiderschap’, onder het apartheidsregime aan sterke beperkingen onderhavig zijn.52 Maar buiten Zuid-Afrika vonden de vu-bestuurskundigen eveneens de nodige voetangels en klemmen op hun weg. ‘Ontwikkelingshulp of collaboratie?’ luidde de confronterende vraag die Ad Valvas in februari 1979 voorlegde aan Brasz, naar aanleiding van het project in Lesotho. De vakgroep wilde er een bijdrage leveren aan de bestuurlijke opbouw van een land dat allerminst een democratie was. De zittende premier, chief Leboea Jonathan, leider van de Basotho National Party die in 1970 met steun van Zuid-Afrika een coup had gepleegd, regeerde met een interimparlement waarvan hij de leden zelf had benoemd. Fraai was dat allemaal niet, erkende Brasz, ‘maar we mogen onze wes-

163

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 164

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's