Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 65

protestantisme en progressiviteit

64

Politicoloog Andries Hoogerwerf (1931), van 1960 tot 1968 wetenschappelijk (hoofd) ambtenaar, van 1968 tot 1969 lector. (foto a. hoogerwerf)

werf moest direct eerste‑ en tweedejaarscolleges verzorgen. De onderwijsverplichtingen stonden het verrichten van onderzoek niet in de weg. Vier jaar later, in 1964, promoveerde Hoogerwerf op het proefschrift Protestantisme en progressiviteit dat werd bekroond met de Kluwerprijs voor de maatschappijwetenschappen. Het empirische gedeelte van Hoogerwerfs promotiestudie bestond uit een enquête van ruim negenhonderd inwoners van zijn geboorteplaats Delft: hervormden, gereformeerden, remonstranten, rooms-katholieken en buitenkerkelijken. Politieke progressiviteit definiërend als gerichtheid op vermindering van bestaande sociale ongelijkheid, kwam Hoogerwerf tot de conclusie dat hervormden, gereformeerden en remonstranten conservatiever waren dan buitenkerkelijken en rooms-katholieken. De protestantse behoudzucht hing volgens de promovendus samen met een hoger inkomensniveau en grotere maatschappelijke geslotenheid, veel minder met kerkelijke gezindheid of geloofsopvatting.27

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen