GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 155

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 155

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

onderzoek naar opbouwwerk

154

hand was. Binnen Mundus ‘rommelde het’. Niet alleen het vakbondsconcept lag onder vuur, de invloed van de cpn als geheel stond ter discussie. Breekpunt was de ondertekening van een solidariteitsverklaring met Charta ’77, een beweging voor de verdediging van de mensenrechten in het communistische Tsjechoslowakije waarvan schrijver Václav Havel een van de woordvoerders was. Een meerderheid in Mundus sympathiseerde met Charta ’77; ondertekening van de verklaring leek een formaliteit, totdat het oudere kader, hechte banden met de cpn onderhoudend, in actie kwam. ‘Er waren figuren bij,’ aldus politicologiestudent Evert Kranendonk naderhand, ‘waarvan ik wist dat ze bestonden, maar niet dat ze nog student waren.’ Charta ’77 deed de discussies tussen cpn’ers en niet-cpn’ers hoog oplaaien. Vooral jongerejaars moesten niets van het ideologische gekrakeel hebben en hielden het voor gezien.35

onderzoek naar opbouwwerk Niet alleen Van Kemenade en Pais hadden voor depolitisering van de discussies in de subfaculteitsraad gezorgd. Ook de ‘hooglerarencoup’ van mei 1974, die vooruitliep op de ‘kleinse’ wub van tweeënhalf jaar later, had ertoe bijgedragen. Mundus had lang moord en brand geschreeuwd, maar na verloop van tijd was moeilijk meer te ontkennen dat in de subfaculteitsraad de zetelmeerderheid van het wetenschappelijk personeel de bestuurbaarheid van de subfaculteit ten goede was gekomen. Het gesteggel over democratisering van de subfaculteit en invulling van de wub was uitgedoofd. Verhoudingen hadden zich genormaliseerd en misschien wel herinneringen opgeroepen aan de jaren 1968 en 1969, toen de overheid, i.c. de rapporten van Maris en Posthumus, ook tot een gezamenlijk optrekken van staf en studenten had geleid. Er was eind jaren zestig nóg iets geweest dat beide partijen had verbonden: de vraag wat beoefening van de sociaal-culturele wetenschappen aan een bijzondere universiteit als de Vrije inhield. De vraag had geleid tot de vorming van een door Brasz geleide commissie-Doelstellingen, die er niet in was geslaagd ook maar een begin van een antwoord te formuleren. Brasz verweet de studenten gebrek aan wezenlijke kennis van de Kritische Theorie; de studenten konden de staf

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 155

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's