GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 45

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 45

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

‘een gevoel van effectiviteit en saamhorigheid’

44

them, een promovendus van Kuiper die werkzaam was bij de Algemene Kunstzijde Unie, ging economische sociologie en bedrijfssociologie doceren, als buitengewoon hoogleraar. Intussen hadden ook Schoorl en Blauw hun opwachting gemaakt in het professorencorps. Schoorl, wiens leerstoel in de economische faculteit stond, was in oktober 1962 aangetreden met een oratie over de oecumene, in haar oorspronkelijke betekenis welteverstaan: die van de bewoonde mensenwereld. Vijf eeuwen westerse expansie had de wereld tot één aaneengesloten historisch kader gemaakt. Hamvraag van de oecumene was volgens Schoorl of westerse landen bereid waren hun welvaart te delen met onderontwikkelde niet-westerse landen. Aan de vu had deze vraag in januari 1962 geleid tot de oprichting van het Actiecomité Hulp Ontwikkelingslanden, een initiatief dat Schoorl in zijn slotwoorden van harte verwelkomde. Het evangeliewoord ‘je naaste lief te hebben als jezelf’ verplichtte juist de vu tot het doordenken van problemen van armoede en onderontwikkeling. ‘In dit opzicht kan niemand meer vrijblijvend toeschouwer zijn,’ sprak Schoorl, ‘en heeft eenieder met deze problematiek te maken.’72 Blauw, die een maand na Schoorl inaugureerde en zijn leeropdracht in de letterenfaculteit had, bewoog zich in zijn oratie op aanpalend terrein. De westerse expansie had immers geleid tot een confrontatie van geloofsvoorstellingen en wereldbeschouwingen die de kern van zijn leeropdracht vormde. Het proces stond bekend als ‘interreligie’, was wederkerig van karakter en onontkoombaar. Oost en west, had Goethe anderhalve eeuw eerder al gezegd, waren niet meer te scheiden. Waar het proces de wereld heen zou leiden was ongewis. Voor angst of vrees was evenwel geen enkele reden. De christenheid had volgens Blauw niets te verliezen, álles te winnen. Was het geen machtige uitdaging te zijn aangekomen op ‘een wel bijzonder onoverzichtelijk en riskant kruispunt op de weg der geschiedenis’?73

‘een gevoel van effectiviteit en saamhorigheid’ Het nieuwe academische statuut, begin 1962 geopenbaard, verscheen in september 1963 in het Staatsblad. Wat de verzelfstandigde sociale wetenschappen betrof had Cals voet bij stuk gehouden: sociologie, politicologie, niet-westerse sociologie en culturele antropologie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's

Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 45

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Historische Reeks | 401 Pagina's