Zevende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 47

XLV

waarvan het gevolg is, dat zij de lessen der hoogleeraren noch begrijpen, noch er van houden, noch ze bezoeken." Of het sedert zooveel beter geworden is, ik weet het niet M. H.; de omvang der kennis is gemiddeld zeker toegenomen, maar of ook de diepte daarmede gelijken tred heeft gehouden, dat betwijfel ik; maar let vooral op die klacht van het aan zichzelven overgelaten zijn der studenten, die verwijderd van hunne ouders leven, en over de tuchteloosheid en antwoordt zelf of er aiet nog meer reden is dan vroeger om te klagen en om met zorg de toekomst gade te slaan. En vooral die klip, die ten allen tijde voor den jongenman de gevaarlijkste geweest is, de klip der ontucht en hoererij, hoevelen zijn er niet, die daarop stranden, of laat ik mij juister uitdrukken, hoe weinigen zijn er, die haar ontzeilen, overgelaten als ze zijn aan zichzelven. Greene zonde, waar men eerder in vervalt, wanneer men God verlaat, gij ziet het in Israels geschiedenis; geene zonde waarin de mensch dieper zinkt, ge ziet het in de heidenwereld. En wat kan men dan verwachten in onzen tijd, nu de afval van den levenden God zoo schrikkelijk algemeen is geworden ? Wat men verwachten kan ? Een vader zegt tot zijn zoon, die het gymnasium heeft verlaten en de universiteit nu gaat bezoeken: „Zie, mijn jongen, dat ge u met vreemde vrouwen inlaat, dat spreekt wel van zelf, daar heb ik niet op tegen, maar pas op voor één ding: Zoodra ge de kwade gevolgen merkt, zeg het dan dadelijk, zorg daarvoor." Zie, dat is de raad van een vader aan zijn zoon, die naar de Academie gaat. En dat is niet een clericaal verzinsel, het is een feit, schoon slechts één feit, mij door een onverdacht liberaal medegedeeld. Ik zou meer voorbeelden kunnen aanhalen, doch waartoe is het noüdig ? Wie geen vreemdeling is in het Jeruzalem dezer dagen, hij weet deze dingen, en denkt daarbij aan het woord des Heeren bij Jeremia 5 : 7 : „Uwe kinderen verlaten mij, en zweren bij hen, die geen God zijn; als ik hen verzadigd heb, zoo bedrijven zij overspel, en verzamelen bij hoopen in het boerenhuis. Als welgevoederde hengsten zijn zij vroeg op: zij hunkeren, een iegelijk naar zijns naasten huisvrouw. Zou Ik over die dingen geene bezoeking doen? spreekt de Heere." Een tweede klip niet minder gevaarlijk en vlak naast de eerste liggende, is die der dronkenschap. Van haar geldt niet minder dan van de hoererij het woord, der Schrift: „zij heeft vele gewonden nedergeveld, en al hare gedooden zijn machtig vele," ^) en voorwaar niet het minst onder de studeerende jongelingschap onzer dagen. ') Spr. 7 : 26.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen