Jaarboek der Vrije Universiteit te Amsterdam 1952/1953 - pagina 91

83

bij de conclusie elkander meestal vonden, kwam de voorbereiding van het werk niet weinig ten goede. Ook hem wens ik een ongetwijfeld blijden terugkeer tot de dagelijkse taak toe, die een goed hoogleraar liever is dan de beslommeringen van dergelijke bijzondere functies. Na de vervulling van deze lichte dankbaarheidstaak rest me dan, hooggeachte Sizoo, nog slechts de plicht de rectorale waardigheid aan U over te dragen. Het verheugt al Uw collega's, dat ge, hoewel de beurt nog niet aan U was, toch, toen de Senaat een beroep op U deed, U bereid verklaarde, aan Directeuren als Rector Magnificus voor den komenden cursus te worden voorgedragen en ge door hen zijt benoemd. Dat ge onopvallend leiding weet te geven, toont de stand van zaken in Uw laboratorium; dat ge ook het Rectoraat aankunt heeft Uw vorige ambtsperiode bewezen, van welke ik slechts de geslaagde Kuyper-herdenking in de Apollo-hal memoreer. Daarbij verwacht ik een zekere continuïteit nu iemand, die krachtens zijn opdracht naar wijsheid streeft, wordt opgevolgd door een collega, die gaarne tot de kern der physische dingen doordringt. Om al deze redenen ben ik, wat U betreft, vol vertrouwen voor de naaste toekomst onzer Universiteit. Moge ik U dan nu verzoeken tot me te komen, opdat ik U met het teken Uwer waardigheid omhange. Salve Rector Magnifice, iterumque salvel Vivat, crescat, floreat Academia nostra! Ik heb gezegd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen