Jaarboek 1966 - pagina 45

In 1933, bij het begin Van de economische crisis, weer ,,Een nieuwe tijd en een nieuwe taak", en in 1946, bij het einde van de tweede wereldoorlog, ,,Bezinning en bezieling". Het zijn wat hij zelf noemde „expectoraties", waarin hij zich uit de volheid van zijn gemoed en met opentrekking van alle registers van het bijzonder brede toetsenbord van zijn gevoels- en denkleven zich tot een groter publiek richtte om de ingezonkenen moed in te spreken, de wijfelenden vast te grijpen door te wijzen op de schoonheid van de gereformeerde belijdenis en de onvergankelijkheid van de roeping, welke God tot ons doet uitgaan. Dat contact opnemen met „ons volk", zoals hij het zelf noemde, was hem een werkelijke behoefte. Over het algemeen moeilijk er toe te krijgen om de pen op papier te zetten of zelfs een redevoering te houden, heeft hij, te beginnen met dat naschrift uit 1897, dat al geheel in dezelfde toon en stijl is gezet als de veel latere en gezaghebbende geschriften, die ik noemde, de gang van dat „volk" als het ware begeleid met zijn „rondblikken". Daarvoor had hij een bijzonder talent, dat hij gebruikte als een kunstenaar. Het fungeerde niet op bestelling of commando, het kon soms lang sluimeren, maar als het tijdstip ernaar was, dan brak het los als een soort zangen van een Calvinistische bard. Het is geen toeval, dat hij, wanneer hij de hoogtepunten van het menselijk leven wil aanduiden, naast elkaar ,,de betooverende rythmes van Homerus' muzikale heldenzangen" en ,,de stormende losbarsting van de immense vitaliteit des menschdoms in Beethoven's negende" naast elkaar noemt. ^) Aan die bewogenheid nam hij intens deel en het was hem een behoefte daar iets van aan anderen mee te delen en over te dragen. Het verklaart ook waarschijnlijk het zo juist genoemde feit, dat hij zich zo snel losmaakte van wat hijzelf zijn intellectualisme noemde. Een meer muzische, intuïtieve benadering der dingen stemde beter met zijn „nous" overeen. Zo was het ook in zijn omgang met de studenten. Hij kon, soms op de onverwachtste momenten, losbarsten en vanuit zijn professoraal betoog overgaan in een ander medium, om ons mee te helpen naar punten, vanwaar uit ons de grootheid van de levensvragen, de schoonheid van God's Woord en de ^) Calv. en rechtswet., blz. 106. 43

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen