Jaarboek 1970 Vrije Universiteit Amsterdam - pagina 49

zal ik heden nog mijn appelboom planten, het niet meer haalt: „Weten wij veel... Wij waren er niet... of net, anekdotes in overvloed, terreur, honger, angst, We denken en luisteren, Hoe was het ooit mogelijk . .. misschien is het weer mogelijk Weten wij veel. .. Of de gedachten die het meisje had, toen zij naast haar moeder in de stille tocht meeliep: „Ik weet dat zij denkt, maar mijn gedachten kunnen de hare niet volgen." Wat betekenen onze doden voor hen die op deze dag denken aan de doden in Vietnam en Biafra, aan de politieke gevangenissen in Lissabon, Burgos en Athene? Voor hen blijft de laatste oorlog een verschrikking, het verzet een geweldig gebeuren, de dodenherdenking ondanks alles een ernstige zaak, maar wat is dan die vrijheid en gerechtigheid waarvoor zij gevallen zijn? De kloof schijnt niet te overbruggen. Het is niet zo maar een grap, dat mensen uit kabouterland onlangs voor de televisie aan de mannen van de k.p. in Friesland vroegen naar het hoe en waarom van hun verzetsgedrag! En toch is er naar mijn overtuiging een brug. Dezelfde waarop burgemeester Samkalden eergisteren doelde, toen hij de „Van Randwijkmuur" aan het Tweede Weteringplantsoen voor de stad overnam, waarop geschreven staan de woorden: „een volk, dat voor tyrannen zwicht zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht" . . . Het is een soortgelijke brug, die de jongeren in de tweede wereldoorlog hebben moeten slaan. Zij zijn zich, ook in onze kring, vaak met een schok bewust geworden, dat bepaalde zekerheden geen zekerheden waren en dat met andere als het ware een verbond op leven en dood moest worden gesloten. Men leze en herleze hun brieven. Het was de zekerheid dat de nationaal socialistische waarheid een leugen was, dat het nationaal socialistische recht onrecht was en de nationaal socialistische liefde haat. Het was ook de zekerheid dat zij oog in oog stonden met de geest uit de afgrond, die het gemunt had op een volk, waaraan God eens de belofte van de echte vrijheid had gedaan en vervult. 47

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen