Jaarboek 1971 en 1972 - pagina 326

teit onze eigen identiteit waarborgen? We staan aan het begin van een nieuwe ontwikkehng in het onderHnge samenspel tussen de instellingen enerzijds en in het samenspel met overheidsinstituten als Z.W.O. en T.N.O. anderzijds. Een samenspel dat - en het is goed ons dat helder te realiseren een samenspel dat gemotiveerd zal zijn door schaarste. Schaarste vooral op drie punten: 1. een schaarste door het beperkte aantal arbeidsplaatsen, dat beschikbaar is voor degenen die een wetenschappelijke vorming aan de universiteit hebben genoten; 2. een schaarste door het beperkte aantal wetenschappers van hoog niveau dat wij in Nederland hebben of in de toekomst kunnen verwachten; 3. een schaarste door de beperkte geldmiddelen. Het valt me niet moeilijk toe te geven dat in de situatie waarin we momenteel leven vooral de schaarste aan geldmiddelen zijn stempel drukt op het leven van de universiteiten. Iedereen praat daarover, en daarom ga ik er hier niet op in. Wel echter een paar woorden over de beide andere schaarsteelementen, omdat m.i. die de grootste bedreiging in zich houden voor het handhaven van de eigen identiteit van de Vrije Universiteit. Het punt van de werkgelegenheid is één van de hoofdoverwegingen geweest bij de voorbereiding van een landelijke planningsorganisatie voor het post-secundair onderwijs. Dat de grote toevloed van studenten naar de instellingen voor wetenschappelijk onderwijs op een gegeven moment tot een aanbod van academici zou leiden, dat de vraag in de maatschappij zou overtreffen was niet moeilijk te voorspellen. We zijn nu in die periode aangeland; het aantal „slachtoffers" van deze ontwikkeling groeit met de dag; we zitten midden in de narigheid. Dit is een zaak waar de Vrije Universiteit zich ook bij betrokken moet weten; en het is één van de lang zicht problemen waar de universiteiten voor gesteld zijn. De in de naaste toekomst jaarlijks op te stellen prognoses voor de behoefte aan afgestudeerden voor alle studierichtingen is bedoeld om de huidige discrepantie weg te werken. Niemand verwacht er wonderen van, maar iedereen acht deze landelijke inspanning noodzakelijk als mogelijke bijdrage in de bestrijding van het tekort aan werkgelegenheid voor academici. 324

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen