Jaarboek 1975-1976 - pagina 53

verleggend onderzoek te bewaren. De wenselijkheid om het postacademisch onderwijs te geven staat vast; evenzo is zeker dat het een andere vorm zal aannemen wanneer ten gevolge van studieduurverkorting en in verband met de snelle veroudering van de wetenschap een periodieke terugkeer in bepaalde studiën naar de universiteit gaat plaats vinden. Maar heel wat narigheid valt te verwachten als dit postacademisch onderwijs niet afzonderlijk wordt gegeven en georganiseerd. De toch al overvolle faculteiten die het betreft, de docenten met een te grote onderwijslast kunnen met geen mogelijkheid naast hun reeds toebedeelde universitaire werk — het hoogleraarschap is een mooi maar wat men ook beweren moge doorgaans een hard beroep — er nog een andersoortige arbeid bij aanvaarden. Dat de regelmatige professoren, de ordinarii zouden hebben afgedaan houd ik voor ongeloofwaardig, hoezeer in sommiger besef de docenten heden op de tocht staan: de in hun studie verstarde vakgeleerden zouden terwille van de actualiteit en de doeltreffendheid van het onderwijs moeten worden vervangen door tijdelijke, door misschien zelfs buiten de universiteit of hogeschool werkende leermeesters, die in hun ongedwongenheid zich op hun beurt vrijelijk konden laten beleren door hun pupillen. Ik acht wel aannemelijk, al wordt er overdreven, dat sommige professoren zich in presentatie der stof, in hun verbindingen met het leven van elke dag zich mede hebben te herzien. Maar een afschaffing van de vast aan de universiteit verbonden professor is uitgesloten, als bedacht wordt hoe een wetenschappelijke opleiding stelselmatigheid moet vertonen, een middelpunt dient te bezitten, en zelfs waar van affiliatie sprake is, deze slechts slaagt indien er een moederinstituut voor samenhang zorgt; ook in dit verband lijkt de naam alma mater niet ongeslaagd. Aan de verplaatsing der universitaire werkzaamheden naar buiten twijfel ik eveneens, om tevens nog afwijzend te staan tegenover het te veel ijveren voor leren door doen. Zelfs al zou men ongeveer letterlijk willen denken met de handen, dan nog zal er plaats moeten zijn voor buiten handenarbeid en buiten op vaardigheid zich toespitsend onderricht gelegen wezenlijke geestesarbeid. Examens in de zin van kennis en vaardigheid toetsen kunnen nimmer — neem als eenvoudig voorbeeld de situatie bij de tandheelkunde — worden prijsgegeven, al zal men op hun oordeelkundige samenstelling en verstandig afnemen zich meer dan tot dusver moeten toeleggen. Geen mens behoeft zich door de nieuwe verlangens en behoeften ten aanzien van de universiteiten uit het veld te laten slaan. Deze hebben nooit de voor altijd bindende lijnen voor hun inrichting en hun werkwijze willen trekken. Dat er in de toekomst zekere bij verscheidenheid van opdracht aangepaste 51

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen