Jaarboek 1980-1981 - pagina 73

In de beginperiode werd dit al zeer scherp naar voren gebracht door Jhr. Mr. A.F. de Savornin Lohman. In 1879 was hij al curator en in 1883 werd hij hoogleraar in de Faculteit der Rechtsgeleerdheid. Zijns inziens was het voldoende wanneer iemand zélf verklaarde in te stemmen met genoemde grondslag, verder onderzoek naar betrouwbaarheid - lees: en hoe verstaat U die gereformeerde beginselen of nu: onze doelstelling dan wel? - was dan niet nodig, ja zelfs ongeoorloofd. In een brief van 24 juli 1879 schrijft hij: "Van den beginne af - Dr. Kuyper en Rutgers weten het - is mijn grootste bezwaar tegen de Vrije Universiteit geweest de houding van haar oprichters tegenover de "ethischen". Ik beweer dat de meeste leeken, ik althans niet bevoegd zijn om met kennis van zaken over de ethische richting te oordeelen. Het is zeer gemakkelijk te zeggen: ik ben gereformeerd. Maar Ds. Wielenga betwist dat Dr. K. echt gereformeerd is; Dr. K. meent dat Dr. Vos niet gereformeerde stellingen verdedigt, terwijl Dr. Vos hetzelfde van Dr. K. beweert. Dr. K. acht evenmin Van Dijk gereformeerd, terwijl deze weer volhoudt dat juist Dr. K. geen volledig inzicht heeft in de geref. leer. Gunning te 's Hage beweert weer op zijn beurt dat hij gereformeerd bij uitnemendheid is enz. enz! Welnu! Ik weiger tusschen deze, elk op zijn wijze uitnemende mannen partij te kiezen, en meen dat allen kunnen en moeten samenwerken." De grote Lohman, die de V.U. meer dan vijftien jaar met veel inzet, toewijding en liefde diende, kon tóch niet langer bij haar blijven. In de beroemde - ik kan nu wel zeggen beruchte - Seinpostvergadering van 1895 werd een commissie van onderzoek ingesteld, die moest nagaan of Lohmans onderwijs niet in strijd was met de grondslag. De commissie werd voorgezeten door de hoogleraar H. Bavinck. Zij kwam in meerderheid tot de conclusie dat de gereformeerde beginselen in Lohmans onderwijs niet tot hun recht kwamen. Deze conclusie werd in 1896 door de Vereniging overgenomen en Lohman vertrekt van de V.U. In de Seinpostvergadering werd opgemerkt: " . . . liever nog laten wij Calvinisten ons schip in de lucht vliegen, dan dat we het terwille van eenig persoon zouden laten stranden" en in het verenigingsverslag over het jaar 1896, het jaar waarin Lohman vertrok, werd opgemerkt dat nu: " . . . de pijnlijke worsteling voor de zuiverheid onzer beginselen achter de rug is." In 1895, 1896 werd deze handelwijze om de V.U. "zuiver" te houden als juist, aanvaardbaar ervaren, althans door velen. Maar wie nü in de werken van 71

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen