Jaarboek 1986-1987 - pagina 105

nog gememoreerd kunnen worden. In zijn bijbelbeschouwing is Gispen altijd dicht in de buurt gebleven van zijn leermeester Aalders en in het algemeen van de epigonen van de stichters van de V.U., die immers zijn leermeesters waren. Maar dat verklaart ook, waarom hij zich niet alleen ambtshalve, maar ook uit innerlijke overtuiging volledig inzette voor de V.U. als instituut van christelijke wetenschap en als instelling die door velen in den lande werd gedragen en gesteund. Van het eerste, die ambtshalve inzet voor de universitaire gemeenschap, gaf zijn rectoraat gedurende de cursus 1956-1957 blijk. Zijn rectorale oratie (22 oktober 1956) droeg als titel De wijze in Israël, een vrucht van zijn bestudering van het boek Spreuken uit de onmiddellijk voorafgaande jaren. Van het tweede, zijn belangstelling voor de zogenaamde 'achterban' van de V.U., getuigen referaten en spreekbeurten voor de 'Vereniging', maar ook zijn artikelen, waarin hetgeen er op het brede gebied van het Oude Testament aan de hand was, werd gepopulariseerd. De grote kracht van Gispen als geleerde lag, hoe breed zijn wetenschappelijke, kerkelijke en culturele belangstelling ook geweest moge zijn, op het gebied van de vierkante centimeter van de tekst en zijn uitleg van het Oude Testament. In zijn commentaren vindt men Gispen als de luisterende en verwoordende wetenschapper. Minitieus, woord voor woord, vorm voor vorm verklarend, zoekt Gispen de weg in de teksten, waarbij hij diepe eerbied voor 'het Woord' paart aan grote nuchterheid bij het verstaan van de woorden van de tekst. Zijn opvatting van de taak van de exegeet maakt zijn commentaren niet tot lectuur voor een verloren achternamiddag, maar ze reikt aan de gebruikers een schat van lexicale, grammaticale, contextuele en informatieve gegevens aan, die vaak verhelderend inzicht geeft in soms zeer ontoegankelijke teksten. Gispen wil niet meer zijn dan filologische en exegetische 'handwijzer'. Zijn kracht zoekt hij niet in allerlei literaire en structurele analyses, gelardeerd met geleerde formules en geheimtaal. Zijn diepste overtuiging is, dat op een bepaald niveau het Woord zijn eigen uitlegger is. Tot de poort van dat verstaan wil hij zijn lezer en gebruiker voeren. Het valt te begrijpen dat de bovengeschetste wetenschappelijke opleiding en instelling van Gispen hem uitermate geschikt maakte voor o.a. het werk aan de (nieuwe) bijbelvertaling. Jarenlang heeft hij dan ook zijn beste krachten gegeven aan dit werk van het Nederlands Bijbelgenootschap. Tenslotte zij nog vermeld dat onder leiding van Gispen als promotor een vijftal dissertaties tot stand gekomen is. Wie Gispen als zijn leermeester èn promotor mocht leren kennen, en later vele jaren met hem wetenschappelijk mocht meewerken, zoals dat bij ondergetekende het geval is geweest, zal hem niet alleen blijven bewonderen als een bescheiden, maar groot geleerde, maar vooral blijven gedenken als een meelevend vriend met een warm hart voor de mensen in èn buiten de wetenschap. De gedachtenis van een rechtvaardige zal tot zegen zijn. M.J. Mulder 103

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen