Jaarboek 1986-1987 - pagina 25

recht. Naar de overheid toe betekent dit m.i. minder dirigerend gedrag, minder ambtelijke bureaucratie, minder gedetailleerde regelingen en circulaires. Het accent moet verschuiven naar constituerend gedrag, indirecte instrumenten en een meer integrale benadering vanuit het ministerie. Naar de instellingen toe betekent dit een groter aantal vrijheidsgraden, meer indirecte controle- en sanctiemechanismen, zoals bijvoorbeeld de negatieve bekostiging, accreditering en andere vormen van kwaliteitscontrole door de afnemers van de h.o.-abituriënten. Ook een zwaardere rol van de onderwijsproduktiviteit in het bekostigingsstelsel en eveneens een grotere mobiliteit van de studerenden (méér 'stemmen-met-de-voeten'!). Dit impliceert tevens dat de instellingen sneller en tijdiger moeten inspelen op de maatschappelijke veranderingen en dat zij dienen te beschikken over een meer professionele organisatie.'") (2) 'Betrokkenheid van het bedrijfsleven' Als tweede trefwoord gebruik ik 'betrokkenheid van het bedrijfsleven'. De eerder genoemde - en door mij toegejuichte - vergroting van de relatieve autonomie van het h.o. is mede nodig om de kloof, die nu bestaat tussen hoger onderwijs en de maatschappelijke afnemers, te verkleinen. Afnemers zijn overigens niet alleen bedrijven of ondernemingen. Men kan hier vier groepen van afnemers onderscheiden. In de eerste plaats de individuen zelf ('ontplooiing'). In de tweede plaats de overheid als werkgeefster en tevens als plaatsvervanger voor diegenen in de samenleving, die zelf niet over een voldoende koopkracht beschikken. In de derde plaats het particuliere bedrijfsleven, en in de vierde plaats het buitenland, dat in de nabije toekomst veel belangrijker zal worden voor de abituriënten van het hoger onderwijs. Wil men de kans benutten om de bestaande kloof te overbruggen, dan zal de relatie tussen hoger onderwijs en 'bedrijfsleven' aanmerkelijk geïntensiveerd moeten worden (inclusief de overheid als werkgeefster). Het kan niet zó zijn dat een bedrijf straks slechts eenzijdig klaagt over een tekort aan adequaat opgeleiden, zoals nu bijvoorbeeld in de grafische nijverheid en het bankwezen. Het bedrijfsleven moet de komende behoeften tijdig kunnen expliciteren, moet meer betrouwbare prognosen leveren, voldoende stage-plaatsen verschaffen, praktijk mensen ter beschikking stellen, specifieke doceerfuncties financieren, deelnemen in bestuurlijke en onderwijsinhoudelijke activiteiten en medegebruik van dure infrastructurele voorzieningen bevorderen. De financiële betrokkenheid bij het hoger onderwijs - ik spreek hier niet over contractonderwijs of contractonderzoek! - zou zeker geïntensiveerd kunnen worden. Men spreekt momenteel veel over een verbetering van de infrastructuur in Nederland. Welnu, ook het hoger onderwijs en zeker de materiële componenten daarvan zoals bibliotheken, informatiesystemen, computers en apparatuur maken deel uit van de infrastructuur van een moderne samenleving. Men zou kunnen gaan filosoferen over een aparte onderwijsaccijns of iets dergelijks. Gezien de hoge collectieve lasten zou dit neerkomen op een substitutie en 23

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen