1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 105

91 ook, dat de secretie 't sterkst vaak is 25 minuten na de injectie als 't bloed geconcentreerder en de bloeddruk lager is geworden dan vóór de injectie, zooals o.a. Thompson waarnam. Zoo daalt ook bij veel watergebruik de bloeddruk, terwijl tevens de niersecretie grooter wordt. Van een directen samenhang tusschen hoeveelheid urine en filtratiedruk is geen sprake, evenmin als tusschen het volumen van de nier en de secretie. Gottlieb en Magnus namen soms wel toename van diurese waar, zonder vergrooting der nier. Zelfs al neemt 't volumen der nier af (wat als bewijs mag gelden dat de hoeveelheid bloed en lymphe in nier is afgenomen), toch wordt door suiker de nier-secretie opgewekt, zonder dat 't zelf wordt afgescheiden. Van zouten in isotonische oplossing, zou men volgens de mechanische theorie moeten verwachten, dat ze een zelfde diurese veroorzaakten; doch door Magnus en vele anderen is herhaaldelijk bewezen, dat b.v. NaCl tweemaal grooter diurese geeft dan Nag S O4, en dit is te meer opmerkelijk omdat Naj S 0^ nog wel de niervaten verwijdt. Wel een bewijs, dat beide factoren (hydraemie en vermeerderde bloedstroom) die volgens Starling de diurese verklaren, onmogelijk hiervan eene verklaring kunnen geven. Ook de samenstelling van de urine: veel sulfaten en weinig chloriden, terwijl de verhouding van het bloed juist omgekeerd is, pleit tegen de physische theorie. Verder 't feit, dat men soms de 10-voudige hoeveelheid bloed moet aftappen, om de werking van de daarna intespuiten oplossing van een diureticum te voorkomen, bewijst evenzeer het onmogelijke om het proces der nier-secretie physisch voortestellen. Ten slotte herinner ik aan de proef van Dreser, die uit het verschil van den osmotischen druk tusschen bloed en urine berekende hoe groot de arbeidskracht is van het glomerulus-epitheel om de physische factoren te overwinnen. De urine, na het drinken van IVs liter Beyersch bier, heeft een vriespunt-verlaging (:= A ) van 0.16; het bloed een van 0,56. Daar eene oplossing, welke een vriespuntverlaging geeft van 1 graad, een osmotischen druk vertegenwoordigt van 124.7 M. water, bedraagt de druk, die door 't glomerulus epitheel wordt overwonnen (0.56 — 0.16) x 124.7 = 50 M. waterhoogte, een druk, dus verre overtreffend den druk in de capillaria ( ± 25 m.M.).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen