1947 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 141

135 van het streven naar sociale zekerheid op het terrein der volksgezondheid geen enkel bezwaar te maken. Evenmin bestaan in dit opzicht bedenkingen als men sociale zekerheid wil zien, gelijk S i r W i l l i a m B e v e r i d g e ^ i ) dat doet, n.l. vrijwaring tegen gebrek, welk laatste dan veroorzaakt wordt door de vijf reuzen: Armoede, Ziekte, Onwetendheid, Verval en Lediggang. W è l zijn er echter bezwaren tegen het volgende: B e v e r i d g e heeft aan zijn plan voor sociale zekerheid onder meer de voorwaarde verbonden van ,,alomvattende gezondheidsen nazorgdiensten ter preventie en genezing van ziekten en herstel der arbeidsgeschiktheid voor alle leden der gemeenschap". Dit Engelse gezondheidsplan is echter uit een principieel oogpunt bezien voor ons onaanvaardbaar. Daar evenwel L i n d e b o o m in dit tijdschrift 12) reeds uitvoerig dit plan heeft besproken, is het thans overbodig hierover verder uit te weiden. Aan het begrip sociale zekerheid is verder annex het in de plaats stellen van collectieve verantwoordelijkheid voor individuele verantwoordelijkheid. ,,De Europese ontwikkeling", aldus V a n d e r D o e s 13)_ ,,gedurende de laatste halve eeuw berustte op de steeds sterker wordende overtuiging, dat in de plaats van de aan kapitalistische ordening ten grondslag liggende eigen verantwoordelijkheid van het individu een zekere gemeenschappelijk gedragen verantwoordelijkheid voor degenen diende te komen, die economisch te zwak zijn om alléén of donder vreemde hulp de sociale risico's te dragen." Nu is er vanzelfsprekend geen bezwaar tegen het gemeenschappelijk dragen van risico's, maar wel tegen het afschuiven van de eigen verantwoordelijkheid op de gemeenschap of de Staat. Dit doodt niet alleen alle sociale zelfwerkzaamheid, maar werkt ook de zorgeloosheid in de hand en ondermijnt de zedelijke volkskracht. Bovendien is het in strijd met onze christelijke beginselen. Het christendom is individueel en sociaal, d.w.z. het erkent zowel de waarde yan de enkeling als de waarde van de gemeenschap. Maar het valt niet te ontkennen, dat het Evangelie de waarde van het individu altijd weer met nadruk proclameert. De verantwoordelijkheid, die een mens heeft tegenover God en tegenover zijn naaste, kan nimmer aan een ander of aan de gemeenschap worden overgedragen. Dan zou niet alleen het persoonlijk-verantwoordelijke schuilgaan achter hetgeen de massa doet, maar dan zou optreden de ,,verantwoordelijkheid" der velen, die eigenlijk géén verantwoordelijkheid is. 14) Een tweede beginsel van het plan B l a n k sm a en V a n d e r M a n d e 1 e is dat der verplichte verzekering. Dit beginsel is nauw verbonden met het zoeven behandelde principe. De voorstanders der verplichte verzekering wijzen er namelijk op, dat zonder verplichte deelname een stelsel van sociale zekerheid niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen