1950 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 204

176

J. LEVER

De geslachtscellen worden, volgens Lysenko, geproduceerd als een resultaat van de ontwikkeling van het gehele organisme. Bij het bespreken van de erfelijkheid van een tijdens het leven op een bepaalde plaats van het lichaam verkregen eigenschap komt zeer duidelijk aan de dag, dat hij zich geheel baseert op Darwin's transport-hypothese: ,,The extent of the hereditary transmission of alterations depends on the extent to which the substances of the altered section of the body join in the general process which leads to the formation of reproductive sex or vegetative cells". (38). Michurin heeft met zijn z.g. „mentor"-methode, die wij reeds bespraken, het bewijs van het transport der deeltjes, volgens Lysenko gegeven: „Obviously, the stock and the scion could not have exchanged chromosomes of the cell nuclei; yet inherited characters have been transmitted from stock to scion and vice versa. Consequently the plastic substances produced by the scion and the stock possess the characters of the breed, are endowed with definite heredity just as the chromosomes, and just as ny particle of the living body". (39). Hij noemt de nieuwe producten ,.vegetatieve hybriden", in tegenstelling tot de gewone ,,sexuele hybriden". In het voorgaande hebben wij duidelijk gezien hoe fanatiek Lysenko vasthoudt aan de concepten van Darwin. ,,The Michurinists in their investigations take the Darwinian theory of evolution as their basis". (46). Deze moet nog van enkele fouten ontdaan worden om te kunnen worden: ..Soviet creative Darwinism". (47). Zijn werkmethode komt dan ook in zekere zin overeen met die van de klassieke evolutionisten als Lamarck, Darv,'in en Haeckel. De evolutie-theorie is n.l. praemisse, waarvoor de biologie ter nadere adstruering argumenten mag leveren. De latere na-Haeckeliaanse onderzoekers, vooral de genetici, vonden in de grond van de zaak, dat de feitelijke biotische structuren de evolutie-theorie in vele opzichten niet steunden. Vooral de genetici, zoals uit het bovenstaande wel blijkt, bleven in gebreke afdoende verklaringsvi^ijzen te leveren voor de evolutie-theorie. En zelfs de palaeontologie, die steeds de meest consequente evolutionisten onder haar onderzoekers heeft geteld, begint de laatste decennia veel van haar overtuigkracht te verliezen. Dit brengt ons tot de kern van de tragedie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen