1963 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 165

DE GOEDE SCHEPPING

131

6) A de Bondt in G C Berkouwer en G Toomvliet, Het Dogma der Kerk, Groningen 1949, 274. Ook N. H Ridderbos, Beschouwingen over Gen. 1, Assen 1954, spreekt van „grote veranderingen m de natuur, speciaal in de verhouding van mens en dier" door de zonde(val) teweeg gebracht (37) 7) Dat vraagt G. E. Meuleman bijv. in Geloof en Wetenschap, 60e Jaarg no 1, 3. 8) Zie bijv H M. Kuitert, De mensvormigheid Gods, Kampen 1962, 72 e.v. 9) a w . 103 e v. 10) Origenes was konsekwent platonist en interpreteerde de zonde als een val uit de eeuwigheid m de tijd 11) Al wat de natuur biedt is volmaakt? Wending 17e Jaarg. 5/6, 271 12 Tegen het misverstand dat de chaos als „materia prima" gezien moet worden waarmee God dan aan het werk gaat, waarschuwt nog eens N H. Ridderbos, a.w. 25. 13) Vgl E Brunner, Dogmatik Bnd 2, Zurich 1950, 22 14) Vgl N H Ridderbos. a w 37 15) Om de aard (genre) van een pericoop te bepalen is niet alleen een z g. vorm-histonsch onderzoek nodig, maar ook een onderzoek (voorzover mogelijk) naar de ontstaans-geschiedenis van het thema dat in die pericoop naar voren komt. Ik volg hier voor het laatste H. J Kraus, Die Entstehungsgeschichte der priesterlichen Schópfungslehre Gen. 1, m: Fuldaer Hefte 13, Berlin 1960, 76 e v. 16) Vgl. het materiaal bij H. A Brongers, De scheppingstradities bij de profeten, Amsterdam 1945 17) Zie hierover Kraus, a w. 85 18) Over het „mbeslag-nemen" van godsdienstige motieven en gedachtengangen zie men J H Bavinck, Inleiding m de zendingswetenschappen. Kampen 1954, 175 e v Voorts J J F Durand, Una Sancta Catholica m Sendingsperspectief, Amsterdam 1961, 98 en Gerh von Rad, Theologie des Alten Testaments II, München 1960, 367. 19) Zo terecht N H Ridderbos, a w 19 K H Kroon spreekt van lied (in • Zoals er gezegd is over de schepping, Zeist/Antwerpen 1962, 129 e v ) . 20) Zie over de anti-mythische tendens van Gen 1 ook N. H Ridderbos, a.w. 31. 21) Zie bijv. J. P. Lettmga, De godsdienst der Kanaanieten en Arameeërs, in: G. V. d. Leeuw, De godsdiensten der wereld II, Amsterdam 1956, 308 e.v. 22) Door de belijdenis van de schepping worden zowel de „Weltangst" als de „Weltrausch" uitgebannen, E. Stauffer, Theologie des NT, 4 Aufl Gütersloh 1941, 42. 23) Men spreekt wel van de schepping als een „secundair" stuk uit het Oud-testamentisch getuigenis (zo bijv. Brongers, a w 112, bestreden door N. H. Ridderbos, a w. 34) Deze terminologie is misverstandwekkend. „Genealogisch" gesproken is het geloof m Jahweh als Schepper secundair m de zin van „later" erbij gekomen Maar dit element behoeft niet in de heilsbetekenis van de schepping te worden overgedragen Zie b V K. Barth die de leer van de schepping „das Rückgrat der christlichen Lehre" noemt in • Die christliche Lehre nach dem Heid. Catechismus, Zollikon 1948, 51 24) Vgl. hierover ook Gerh v Rad, Theol des AT I, München 1957, 140 e v . 25) Zo terecht Kraus, a.w 89 26) Het woord schepping „verklaart" dan ook niets, zoals het spreken van God m Gen 1 mets verklaart Eerder onderstrepen deze woorden dat er niets verklaard wil worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen