1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 265

C. J. DIPPEL

217

werk van NW, techniek en industrie, dat achter ons ligt en waarin we achteraf het creativiteitskarakter kunnen peilen. Hij brengt het in direct verband met de N.T.-ische opdracht om de hongerigen te spijzigen - en citeert daarbij het eindgericht in Mat. 25: 31 e.v. - en zieken te genezen - Luc. 9 : 2: „Gaat heen om het Koninkrijk Gods te verkondigen en genezingen te doen" en Joh. 10 : 10 „Jezus Christus is gekomen opdat zij leven en overvloed hebben" i^). Maar het is de dood van alle creativiteit wanneer we nu domweg doorlopen in het „enzovoort" en in de eenzijdigheid van het kwantitatieve productiestreven om behoeften te scheppen in plaats van te zien dat thans bestaande behoeftes mondiaal moeten worden bevredigd. Creativiteit is niet een geprogrammeerde methodische vangstmethode van „nieuwe" dingen, die ver bezijden de nood en de prioriteiten liggen van onze mondiaal naaste. Als we geen wending maken, dan zullen de Amerikaanse sociologen gelijk krijgen, die voor het Westen de komst van de „post-historic man" aankondigen, de mens die materieel alles heeft wat hij kan dromen, maar geen deel heeft aan de geschiedenis, niet eens een eigen geschiedenis heeft. Dit is het einde van alle creativiteit: geen deel hebben aan de geschiedenis. Dit is hèt probleem voor de westerse cultuur en wie het ziet, weet, dat hier een enorme strijd en arbeid wacht: opofferingsgezindheid, doorbreken van in ons gewortelde vanzelfsprekendheden, gewoonten en ficties, leren „zien" en „leren", mondig worden en mondig maken, kritisch - in een geseculariseerde wereld. Secularisatie heeft iets te maken met „vergeten" en verdringing. „Das Vergessen ist die grosze Fessel der Freiheit des Menschen in seiner Geschichte" zegt Georg Pichtis). Juist in de binding van het begrip creativiteit aan de Schepping Gods en de geschiedenis komt alle nadruk te liggen op vrijheid en bevrijding van vooroordeel en fictie. Het is smartelijk te zien hoe grote delen van de christenheid bang zijn voor bevrijding. De Heilige Schrift, waarop zij zich menen te beroepen, zou men het boek der bevrijding kunnen noemen, ook het „leerboek", boek van „verandering", van voortdurende „Weisung" naar „bekering". We dreigen de mindere te worden van de „lerende" machine.We praten over „hoop", maar het blijft steeds uitgestelde of voorgenomen hoop. Geprogrammeerd leven of creatief leven, dat is de radicale keus waarvoor we zijn gesteld. „Man kann auch dadurch vom rechten Wege abkommen, dasz man zulange auf dem geraden Wege verbleibt". De tijd voor de wending naar creatieve arbeid is gekomen - nu. Dank zij de ontwikkeling van NW en techniek hebben we er thans de tijd en de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen