1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 25

H. FREUDENTHAL

9

Lecomte du Noüy's redenering bewijst alleen, dat in een combinatie van atomen de diverse toestanden niet even waarschijnlijk kunnen zijn, of anders gezegd, dat de fysische processen niet door het toeval alleen, maar ook door wetten zijn bepaald. Dit is een oud inzicht, ouder dan de waarschijnlijkheidsleer. Maar de vitalisten begrijpen het toeval in een andere kontext dan men in de moderne natuurwetenschap doet. Hier staat het toeval tegenover de causaliteit, ginds tegenover de Voorzienigheid. Een voorbeeld moge deze kontext illustreren. Wanneer iemand uitglijdt over een bananenschil en daardoor een vliegmachine mist, die kort daarna met al zijn inzittenden verongelukt, dan wordt die bananenschil gemakkelijk tot werktuig van de voorzienigheid gebombardeerd. „Er bestaat geen toeval, alles is bestemming" — zulk een uitspraak verraadt een mentaliteit, die door het natuurwetenschappelijk denken niet is beïnvloed.

Lecomte du Noüy heeft zijn redeneringen en getallen van Guye overgenomen. Guye, die natuurkundige was, wist het beter, en hij zei uitdrukkelijk, dat die redeneringen absurd waren. Na zijn argumenten te hebben uiteengezet, gaf hij toe, dat hij de krachten tussen de molekulen had verwaarloosd, en hij voegde er aan toe, dat het kinderachtig zou zijn, er conclusies uit te trekken. Desalniettemin herhaalde hij de redeneringen om ze opnieuw te verwerpen, tot de vijfde herhaling en weerlegging toe. Lecomte du Noüy heeft zich ertoe beperkt, Guyes thesen over te schrijven en zijn antithesen weg te laten. Laten we nu andere bewijzen tegen de generatie spontanea onder de loupe nemen. Bijvoorbeeld die van een zekere Schulz, die door Wilhelm Troll, aanhanger van Lecomte du Noüy, wordt geciteerd. De proteïnen zijn lange ketens met als schakels diverse aminozuren. Er zijn ontzaglijk veel aminozuren, maar de natuur heeft uit die overvloed een zeer beperkte keuze gedaan. In plaats van de 20 aminozuren, die voor de feitelijke proteïnen als bouwstenen dienen, had de natuur onder miljoenen kunnen kiezen en in 't bijzonder had zij elke van de gekozen aminozuren nog door zijn stereoisomere antipode kunnen vervangen. De natuur heeft een zeer speciale greep gedaan uit een verbijsterende hoeveelheid grepen, en de waarschijnlijkheid van zo'n greep is zo klein, dat het toeval niet in staat is, dit te verklaren. — De redenering die ik hier uiteenzette, lijkt sprekend op de volgende:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen