De Vrije Universiteit - haar ontstaan en haar bestaan 1880-1930 - pagina 139

DE THEOLOGISCHE FACULTEIT

elkaar napraat en meent de oplossing van alle vraagstuk-

ken reeds gevonden te hebben, heeft hij, vaak met den

humor hem eigen, hen gewaarschuwd en tot practische

zelfbezinning hen geroepen. Maar tegelijk heeft hij met

warmte en bezieling de heerlijkheid der Gereformeerde be-

ginselen hun doen zien, en toen een geest van eclecticisme

ook in onzen kring begon door te dringen, heeft hij in zijn

laatste rectorale oratie daartegen met nadruk gewaar-

schuwd. De vormende invloed, dien hij op de studenten

heeft gehad, is daarbij groot geweest, niet alleen door de

degelijkheid van zijn onderwijs, maar ook door den jovia-

len omgang, waardoor hij hun aller hart wist te winnen.

Met diepen weemoed staan we daarom bij zijn graf, God

dankende voor de rijke gave, die door Hem in Prof.

Geesink aan onze Faculteit geschonken was.

Prof. Hepp schreef: ,,De studenten hadden het gevoel,

door Geesink te worden begrepen. In hem zag je allereerst

den mensch en daarna pas den hoogleeraar. Zijn gezicht te

zien kon alleen reeds ontspanning brengen. Die oogen, die

soms de heele wereld voor den mal schenen te houden, den

bezitter ervan incluis, straalden tevens trouwhartige goed-

heid uit. Zijn zin voor evenwicht schonk de geruststelling,

dat, als over eenig studentenbelang eenzijdig mocht worden

geoordeeld, Geesink wel in de bres zou springen. Wij be-

schouwden hem als onzen spontanen advocaat. Hij be-

greep ons immers . . . Hij begreep ook onzen geestelijken

strijd. Hij sprak er niet opzettelijk over. Maar zoo in het

voorbijgaan. En dan deelde hij geen professoralen raad uit.

Ook geen vaderlijken raad. Nog minder herderlijken raad.

Want niets stond hem meer tegen dan den dominee uit te

hangen. Doch dan begon hij zoo vertrouwelijk te fluiste-

ren, alsof niemand het hooren mocht. Dan luisterde je met

je ziel. Je hoorde het Woord. En dat Woord leidde tot

Jezus."

Ds Schoonhoven schreef: ,,Vol respect zagen wij leer-

127

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen