De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 130

118 DE V.U. I N OORLOGSTIJD

beloofde, dat althans ieder teekenaar in den numerus clausus zou

vallen.

Aan de Vrije Universiteit werd zelfs de gelegenheid tot teekenen

niet opengesteld. Van de mogelijkheid om door bemiddeling van

het Departement toch te teekenen, maakten slechts weinigen ge-

bruik. De vraag was nu: wat moeten de Universiteiten doen? De

V.U. ging, evenals Nijmegen en Tilburg, dicht, d.w.z. de colleges

werden stopgezet. De examens, die immers kunnen worden af-

gelegd zonder dat de student als zoodanig is ingeschreven, gingen

nog door, tot ook voor deze bij verordening het teekenen der vei--

klaring werd verplicht gesteld. Tenslotte trof eenzelfde lot de

promoties. Bij het examenverbod waren ze niet speciaal genoemd,

misschien omdat een promotie volgens Duitsche begrippen een

examen is. Toen de Universiteiten doorgingen met promoveeren,

kwam er een speciale aanschrijving, waarbij door een of andere

nonchalance de V.U. werd vergeten. Bij ons vonden nog snel eeni-

ge promoties plaats, tot een telegrafisch verbod vanwege het ont-

hutste Departement ook deze laatste openlijke werkzaamheid deed

stilleggen.

De Vrije Universiteit was daarmede aan het einde van den cursus

1942/1943 practisch geheel gesloten.

Zelfs toen bleven de ernstige represailles, waarop de Vrije Univer-

siteit zich reeds had voorbereid, Gode zij dank, uit. En toen een-

maal deze gevaarlijke sprong van principieel verzet was gedaan,

plukte de Vrije Universiteit er ook de vruchten van. Haar bleef

de ellende bespaard, die aan de openbare zusterinstellingen (met

uitzondering van het reeds gesloten Leiden), werd beleefd. Daar

toch, waar geen principieele eenstemmigheid heerschte over de te

volgen gedragslijn, wilden bezetter en Departement de hoogleeraren

dwingen, om voor de teekenaars college te geven, iets wat de

meesten hunner uiteraard met hun eer en geweten niet konden

overeenbrengen. De zaak kon nog rekkende worden gehouden,

doordat die hoogleeraren op grond van een belofte van Van Dam

den eisch stelden, niet met de colleges te beginnen, voor de laatste

jongen uit Vught zou zijn thuis gekomen. H u n positie werd echter

steeds moeilijker en in die dagen is mij bij de diverse clandestiene

besprekingen over deze zaken gebleken, hoezeer de bijzondere Uni-

versiteiten werden benijd om haar zelfstandigheid en haar eenheid.

In diverse wenschen, die tegenwoordig aan de Openbare Univer-

siteiten naar voren komen met betrekking tot hare toekomstige

inrichting, werkt dit gedachtencomplex nog duidelijk na: men be-

.i-iiTil?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen