Dr. Abraham Kuyper en de Vrije Universiteit - pagina 293

Kuyper ontkende geheel ten onrechte, dat Scholten hem die methode

had geleerd.

Vervolgens bevestigde Kuyper zijn standpunt tegenover Lohman in de

rede Scholastica II, 'om het zoeken of om het vinden? of het doel van

echte studie'. Ook in deze rede voor de studenten, ging het tevens over

de strijd met Lohman, die de waarheid wilde zoeken, terwijl Kuyper een

school wilde vormen met zijn eigen vaste inzichten.

Het ging Kuyper aan de VU 'om heel het volk tot zekerheid, tot vast-

heid van overtuiging, tot weten te brengen.'

Maar toch werd ook in die vele Herautartikelen een opening naar

Lohman gemaakt, waarschijnlijk omdat Kuyper toen al dacht aan een

herziening van de Hoger Onderwijswet.

Tegenover Bavinck werd een andere tactiek gevolgd. Naar de zijde

van de Afgescheidenen polemiseerde Kuyper uiterst zelden. Feiten spra-

ken voor de beginselvaste Afgescheidenen volgens zijn inzicht krachti-

ger taal dan argumenten, waarop zij immers terug zouden komen met

tegenargumenten. Het gevolg was dan ook dat de Afgescheidenen

klaagden, dat Kuyper nooit op hun argumenten inging. (Kuyper had in

Leiden geleerd om niet op kritiek in te gaan. Hij koos dan ook altijd

zelf zijn tegenstanders en het onderwerp van de pennestrijd. Die tegen-

standers waren meestal de conservatieven en de ethischen, en vrijwel

nooit de Afgescheidenen.)

Nog voor de synode van de Gereformeerde Kerken bijeenkwam en

dus ook voordat het voorstel van Bavinck daar besproken kon worden,

ging de VU haar gelederen versterken. Op 28 juni 1899 werd besloten

tot aankoop van het pand Keizersgracht 164 en de volgende dag werd

Kuypers oudste zoon, dr. H.H. Kuyper, voorgedragen als hoogleraar in

de theologie. Dat betekende een feitelijke verwerping van Bavincks

voorstellen.

Een week eerder was Abraham Kuyper jr. gepromoveerd tot 'doctor

in de heilige godgeleerdheid op gezag van den rector Dr. Mr. (sic!) A.

Kuyper'. Rutgers was zijn promotor; niet deze promotor, maar zijn va-

der kreeg de hoogste lof:

'God heeft U de genade en de onvergankelijke eere geschonken de

Regenerator van het Calvinisme in onze eeuw te mogen zijn, de

Vader van het Calvinisme, herboren naar het bewustzijn dezer

eeuw. Ik dank God den Heere dat Hij U aan ons volk, aan onze

Universiteit, aan onze Kerk, en ons Vaderland schonk.'

Die vader verdiende zeker ook lof, bijvoorbeeld omdat hij in Amerika

in de bibliotheek van dr. Jacobus te Hartford de uiterst zeldzame Opu-

287

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen