Vormen, vorming, gevormd - pagina 102

bleek dat alleen ervaren raadsleden met de vragen goed uit de voeten konden. Het

vroeg te veel van beginnende raadsleden en het was de dood in de pot voor de

discussie.

5. Het verdiepen van de inhoudelijk politieke ervaring bij sterke raadsfracties aan de

hand van concrete thema's. Bij minder sterke of beginnende fracties werden de

thema's gebruikt om duidelijk te maken hoe een goede strategie-tactiek in de raad

werkt.

6. Discussie- en vergadertechnieken; training in vaardigheden om te spreken, moties

in te dienen en te lobbyen. Deze werden bijvoorbeeld met rollen- of simulatiespe-

len geoefend aan de hand van thema's die in de raad aan de orde kwamen. Maar

ook hier prevaleerde de inhoud boven de vorm.

7. Het bepreken van de standpunten van studenten (en van de andere raadsleden) over

belangen van studenten en het algemeen (subfacultair/universitair) belang: hoe

verdedig je studentenbelangen wanneer voortdurend een beroep vanuit het alge-

meen belang wordt gedaan om de studentenbelangen niet altijd (nooit) te laten

voorgaan?

De volgende punten kwamen in de meeste trainingen aan de orde:

• (verschillende opvatdngen over) de verhouding raadsleden - achterban

• actuele kwesties in de raad

• politieke verhoudingen binnen en buiten de raad

• vergader- en discussieproblemen

• strategie/tactiek/uitvoering

Als middelen werden gebruikt: vergaderstukken van de SRVU en Hilaritas (studen-

tenvakbond bij de pedagogen/andragogen) over raadswerk en vakbondspolitieke

thema's (bijvoorbeeld herstructurering); rollenspelen/simulatiespelen; door de betref-

fende studentenfractie zelfgeschreven vergaderstukken over een thema; evaluaties van

fractievergaderingen en raadsbijeenkomsten door studenten zelf of door trainers die een

raadsvergadering hadden bijgewoond.

In het begin was de aanpak vrij strak en scholend. Later werd op grond van slechte

ervaringen met de strakke opzet de training wat vrijer en opener opgezet, met meer

mogelijkheden om de training te laten leiden door de feitelijke situatie en door de wensen

van de studentenfractie van dat moment. Ook werd de binding met de SRVU-lijn losser.

Naast de genoemde aanpak werden eind jaren zeventig, begin jaren tachtig ook

individuele vaardigheden bij het uitoefenen van het raadswerk getraind. Er werd aan-

dacht besteed aan de angst om in een officieel orgaan te spreken, aan de angst om "op

gelijke voet" met hoogleraren om te gaan, aan de onderlinge wrevels en verwijten over

wat er allemaal misging. En er ging vaak veel mis, wat nieuwe vragen met zich

meebracht: hoe kun je open met elkaar praten over de fouten? Wat zijn ieders sterke en

zwakke kanten in het raadswerk?

Commentaar

Opvallend bij de raadsledentrainingen en bij de meeste andere trainingen was dat in de

trainers vergaderingen zelden of nooit werd gesproken over trainerscapaciteiten en over

problemen bij de uitvoering van de training. De nadruk lag ook daar op de inhoudelijke

lijn, op de vraag hoe die gezien moest worden. Van belang waren de middelen om een

goed resultaat in de raden te bereiken. De vragen: wat doe ik als trainer eigenlijk? Hoe

doe ik het, wat zeg ik, wat laat ik, wat zijn de reacties op mijn aanpak? Hoe pak ik een 100

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen