Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 92

meer als zodanig geaccepteerd werd Parallel aan die ontwikkeling neemt de relevantie van de discussie

over de tegenstelling tussen geologische en fysisch geografische elementen in de propedeuse aan de VU

af In de 2e helft van de jaren '90 gaan inhoudelijke overwegingen steeds meer domineren in de vormge

ving van een moderne invulling van de basisopleiding

38 Pas in de loop van de jaren '90 wordt het onderzoek geleidelijk aan meer onderwerp van centraal beleid

van de (inmiddels) Faculteit der Aardwetenschappen Een ontwikkeling die samenhing met de introductie

van het stelsel van onderzoekscholen en van onderzoeksvisitaties (zie hoofdstuk 5)

39 Van de Fliert (1980) vermeldt voor de penode tot en met 1979 een zestiental promoties die aan de VU

plaatsvonden, exclusief die van Meijermk In de periode 1980 1982 volgden nog zeven promoties Het aan

tal dissertaties bedroeg daarmee voor de periode 1968 1975 acht en voor de periode 1976 1982 vijftien,

totaal drieentwintig als volgt verdeeld over de disciplmegebieden EPM 7, Hydro{geo)logie 7,

Kwartairgeologie Laaglandgenese 6 Paleontologie Stratigrafie 1 Meteorologie(/)Oceanografie 2 (zie ook

het m bijlage opgenomen overzicht van promoties) Daarnaast promoveerde een aantal leden van de vaste

staf (Fortuin, Maaskant Vugts) aan andere instellingen Het aantal publicaties in internationale vaktijd

schriften lag rond het begin van de jaren '80 op circa 35 40 per jaar

40 BIJ het herstel van de relatie speelde Verstappen, verbonden aan het ITC en tot ver m de jaren '50 m

Indonesië werkzaam geweest, een hoofdrol

41 Ook bij de relatie met UBLS was Wiggers persoonlijk betrokken Een eerste contact met NUFFIC en het

hoofd van het Bureau Buitenland van de VU had, op verzoek van UBLS, plaats m 1974 In 1976 bezocht een

VU delegatie Botswana, Lesotho en Swaziland

42 Zijdelings raakte ook Schalkwijk zelf betrokken bij het ontwikkelingswerk Hij werd te hulp geroepen toen

de door het Bureau Buitenland verzorgde, financiële administratie van ontwikkelingsprojecten dreigde vast

te lopen, hetgeen zelfs resulteerde m een tijdelijke detachering

43 Het eerste exotische veldwerk had zich overigens reeds m 1964 afgespeeld Op verzoek van de Grontmij

werden de auteur en De Vries toen gedurende 3 maanden uitgezonden naar Marokko om te participeren in

een bodemkartenngsprojeci De Vries overigens pas nadat Wiggers hem te kennen had gegeven dat hij

vooraf zijn baard diende af te scheren

44 Het Beleidsorgaan bestond uit een Bestuur (waarin de instellingen vertegenwoordigd waren door een

curator/lid van het College van Bestuur voor de VU trad dr K van Nes als zodanig op) en een Weten

schappelijke Raad (WR) bestaande uit vertegenwoordigers uit het veld (voor de VSF m eerste instantie

Breimer en Groen) Het Beleidsorgaan ontstond juist in de fase van de overgang naar een gedemocrati

seerde universitaire bestuursstructuur volgens het WUB model

45 Velen waren overigens van oordeel dat ook het optreden van Verwey zelf, die in de periode 1968 1970

geen doorbraak had weten te bereiken m het overleg rond de landelijke herstructurering, debet was aan dit

probleem Per 1 augustus 1974 werd Verwey opgevolgd door Ir J M P Bongaerts, oud directeur van de

N A M en gerelateerd aan de Rijksuniversiteit Groningen

46 Vanuit Utrecht werden overigens al snel pogingen m het werk gesteld om ook daar, onder de noemer

toegepaste geologie activiteiten op dit terrein (verder) te ontwikkelen Pas na vele jaren van gekibbel

matigde Utrecht zijn aspiraties

47 Intern was niet iedereen overtuigd van de wenselijkheid van deze benoeming Wiggers en Engelen waren,

rond 1965, m nauwe samenspraak tot de conclusie gekomen dat er vanuit de VU ingezet zou moeten

worden op de ontwikkeling van de hydro(geo)logie een terrein dat m Nederland binnen de aardweten

schappen (met uitzondering van enkele beperkte activiteiten m Leiden) op dat moment grotendeels braak

lag Het was de verdienste van Engelen dat hij de ontwikkeling van deze specialisatierichtmg vervolgens

persoonlijk en voortvarend ter hand nam In 1972 ontving hij de (gedeelde) Vening Meinesz prijs van ZWO

Tegelijkertijd nep Engelen echter zowe! door zijn manier van optreden als door zijn wetenschappelijke

opvattingen de nodige weerstand op In 1972 ontstond een (eerste) conflict met doctoraalstudenten die

van mening waren dat het studieprogramma onevenredig zwaar was Kort daarna was er protest tegen toe-

latingsbeperkingen voor het doctoraalveldwerk Eind 1977 de verhoudingen bmnen de vakgroep waren

gespannen en de wetenschappelijke belangstelling van Engelen verlegde zich, verzocht hij om taakvermin-

dering, een verzoek dat uiteindelijk met gehonoreerd zou worden In het najaar van 1985 trad Engelen

onder de vigeur van het sociaal beleidskader voor de TVC operatie, alsnog voor 50% terug In 1992 verliet

hij de dienst van de Vrije Universiteit

48 In de verslagen van de WR is een dergelijke uitspraak met terug te vinden Het is niettemin aannemelijk dat

het onderwerp aan de orde is geweest Daarop wijst ook het verzoek van Breimer (behandeld m de verga

dermg van 29 september 1972 van de subfaculteitsraad) om zich te mogen terugtrekken als VU vertegen

woordiger in de WR, omdat een aantal leden van de WR persoonlijke belangen aan zijn standpunten ver

binden Uiteindelijk zou Breimer in oktober 1973 m de WR vervangen worden door Van de Fliert

49 Opvallend is dat Wiggers zijn collega hoogleraren Van de Fliert en Uytenbogaardt buiten dit overleg houdt

Het was hem duidelijk dat in het te verwachten moeizame overleg met de UvA het gerealiseerde, interne

samenwerkingsverband geologie fysische geografie onder druk zou komen te staan van het, na te streven,

samenwerkingsverband geologie geologie Aannemelijk is dat Wiggers onvoldoende vertrouwen had in de

motivatie van Van de Fliert en Uytenbogaardt om in dit spanningsveld conform zijn eigen opvattingen te

opereren Dat de vertrouwensbasis tussen Wiggers en de betreffende collega hoogleraren rond deze tijd

met optimaal meer was wordt bevestigd door de keuze van de aanvankelijke vertegenwoordiging van de

VSF in de Wetenschappelijke Raad Groen en Breimer

SC De eigenlijke formatie omvatte 27 5 plaatsen Daarnaast was in tegenstelling tot de situatie bij de andere

geologische instituten, een groot aantal assistenten plaatsen beschikbaar waarop afgestudeerden konden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen