Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 398
De Vrije Universiteit 1880-2005
doorbreken, dan was het de benoeming van een vrouw. De emancipatiecommissie had in
1986 de stand opgemaakt, en bevonden dat de theologische, geneeskundige en pedago-
gische faculteiten elk één vrouwelijke hoogleraar in hun midden telden. Tandheelkun-
de, wis- en natuurkunde en sociaal-culturele wetenschappen waren er ieder twee rijk, en
alleen letteren kon zich beroemen op niet minder dan vijf Aan de andere faculteiten, ook
grote als rechten en economie, stond de score op nul. Over de hele universiteit waren er
269 mannen en 14 vrouwen in het hoogleraarsambt werkzaam.3'3 Waren er oorzaken aan
te wijzen voor die verhouding van één op twintig.' Ja zeker, meende Marijke de Jong,
hoofddocente bij biologie. In de bètawetenschappen waren er gewoon te weinig goed ge-
kwalificeerde vrouwen. 'Veel mannen werken enorm hard, en vrouwen die dat niet kun-
nen opbrengen verliezen dan de wedstrijd.' En voor een halve baan zijn de eisen te
zwaar. Maar waren die eisen dan terecht.' 'Dat verwijten ze mij ook wel eens, dat ik mij
te veel heb aangepast aan het mannelijk bedrijf Maar als een vrouw een academische
studie heeft gevolgd, zich in een relatie stort en vervolgens naïef doet over haar verkeken
kansen, vind ik haar raar bezig. Als je echt iets wilt zoek je bij die wens een partner en niet
omgekeerd.'3'4
Toch gaan mannen zo niet te werk bij hun partnerkeuze. Er waren dan ook wel vrou-
wen die de oplossing in andere richtingen zochten. Jeanne de Bruijn, zelf hoogleraar
vrouwenstudies, vond dat niemand meer dan 28 uur per week zou mogen werken. Wie
langer wilde, moest extra belasting betalen.3'5 Een nogal desperaat idee, dat misschien
gelijke kansen schept, maar als het uitvoerbaar is zeker de wetenschap zal schaden. Vol-
gens Hetty Lieftinck, die haar baan als griffier van de Universiteitsraad niet had kunnen
vasthouden, lag de schuld niet zozeer bij de mannen als bij de calvinisten. Die lieten
vrouwen wel meedoen, maar hun cultuur associeerde autoriteit toch hoofdzakelijk met
mannen.3''' Mevrouw A. Brüggemann-Kruijff zag in het calvinistische water de zon nog
schijnen. 'Toen de Vrije Universiteit de grondslag veranderde in een doelstelling, kwam
er meer ruimte voor de individuele wetenschapper. Ieder moest namelijk zelf een eigen
weg naar het doel vinden. Ook vrouwelijke wetenschappers kregen daardoor de kans om
hun eigen weg te gaan. Ik denk dat de positie van de vrouw daardoor wel is verbeterd.'
Ze zocht naar een vrouwelijk alternatief voor het mannelijke formeel en logisch denken
vanuit vaste beginselen. Vrouwen associeerden meer, en brachten het logische terug
naar persoonlijke ervaringen.^'^
Ik ben er niet zeker van, dat mannen zo zouden mogen oordelen over vrouwen in de
wetenschap. In elk geval zijn ze bereid de deuren wijd open te zetten. Daartoe zijn ze
trouwens ook verplicht. De Vrije Universiteit kreeg begin 1997 opdracht voor alle cate-
gorieën wetenschappelijk personeel, van AIO tot hoogleraar, streefgetallen op te stellen
voor het gewenste percentage vrouwen. Zo wilde het de nieuwe wet van minister Nete-
lenbos, voor een evenredige vertegenwoordiging van vrouwen in leidinggevende func-
ties in het onderwijs.3'** Evenredigheid moet gemeten worden. Maar waaraan.' De afde-
ling onderwijsvoorlichting van de dienst studentenzaken dacht het begrepen te hebben.
394 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 510 Pagina's