Aardwetenschappen aan de Vrije Universiteit 1960-2001 - pagina 123

gebaar met louter symbolisch door zich terug te trekken namen beiden uit-

eindelijk geen verantwoordelijkheid voor het "Structuurplan voor de samen-

voeging van de studierichting geologie in Amsterdam, in het kader van de

landelijke taakverdeling en concentratie" dat op 8 februari 1985 de subcom-

missie passeerde om te worden voorgelegd aan de beide CvB's.

Een conflict rond de benoeming van een hoogleraar tektoniek

Tenslotte willen wij met betrekking tot het overleg binnen de subcommissie nog

aandacht geven aan het punt van de benoeming van een hoogleraar tektoniek. In

het begin 1984 overeengekomen profiel voor de nieuwe subfaculteit was een

ordinariaat in de structurele geologie/tektoniek voorzien. Tegelijkertijd was in dat

profiel ook vastgelegd dat de positie van de structurele geologie binnen de nieuwe

subfaculteit een andere zou zijn dan de bestaande, zeer centrale, binnen de sub-

faculteit Geologie en Geofysica aan de UvA. Als onderzoekszwaartepunten waren

aangemerkt (naast de m samenwerking met de fysische geografie te verzorgen

hydro(geo)logie en laaglandstudies) de ertskunde-petrologie en de mariene geo-

logie. Structureel-geologisch onderzoek zou op die zwaartepunten gericht moeten

zijn. Voor de VSF stond het, gezien deze gewijzigde positie van de structurele geo-

logie, niet op voorhand vast dat het in 1981 aan de UvA ontworpen profiel voor de

leerstoel tektoniek onverkort toepasbaar kon zijn binnen de VSF-nieuwe-stijl. 121

Daaruit vloeide voort dat wat de VSF betrof ook de binnen de UvA-subfaculteit

geselecteerde en inmiddels voorgedragen kandidaat ter discussie stond. In mei

1984 werd afgesproken dat de UvA de kandidaat zou berichten dat het dossier aan

de VU was overgedragen. Naar het oordeel van het VSF-bestuur zou de verdere

behandeling van het onderwerp, gezien de sterke betrokkenheid van de UvA, uit-

gesteld moeten worden tot het moment dat er een nieuwe subfaculteitsraad functi-

oneerde. Daarbij werd in die fase nog gedacht aan het najaar van 1984 of, hoog-

stens, januari 1985 Toen in het najaar van 1984 duidelijk werd dat een en ander

nog geruime tijd op zich zou laten wachten, werd besloten een ad-hoc commissie

m te stellen om het bestuur te adviseren". De commissie bracht op 11 februari

1985 rapport uit. De conclusies waren met eenduidig De commissie was het er

over eens dat, gezien de veranderde situatie, de profielschets voor het ordinariaat

bijstelling behoefde" en dat de kwaliteiten van de beoogde kandidaat niet pasten

m de nieuwe beleidslijnen. Een deel van de commissie was desondanks van oor-

deel dat de bijzondere kwaliteiten van de kandidaat zijn benoeming rechtvaardig-

den terwijl het andere deel van de commissie die conclusie met deelde. In het sub-

commissieoverleg van 8 maart 1985 oordeelde de VSF-delegatie, onderbouwd met

een uitgebreide schriftelijke standpuntbepaling, dat van benoeming zou moeten

worden afgezien. De subcommissie concludeerde dat het uiteindelijke besluit aan

het CvB-VU was. Na het inwinnen van externe adviezen beschikte het College in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen