Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 251

sen nodig, maar het troebele arbeidsklimaat maakte het weinig aantrekkelijk toe te tre-

den tot de medische faculteit. Dat moest op den duur schade doen aan de goede naam

van de hele universiteit."' Bijzonder pijnlijk kwamen de wanverhoudingen aan het licht,

toen de faculteit er niet in slaagde na het overlijden van Janse de Jonge voor de opvolging

tot een voordracht te komen die door een voldoend aantal leden werd ondersteund. Cu-

ratoren moesten zelf aan de slag, raadpleegden deskundigen, overlegden langdurig en

intensief, en kwamen ten slotte met een voorstel. De faculteit kon nauwelijks anders

doen dan zich daarbij neerleggen. De senaat berustte, maar gaf de faculteit wel te ver-

staan dat hij niet nogmaals in zo'n positie gebracht wilde worden.'^^ Zo was er meer, dat

we maar laten voor wat het was. Het in hoofdstuk iii reeds gememoreerde ontslag van

Stolk in 1964 stond nog buiten al deze affaires.

In deze atmosfeer moest dan de medische faculteit proberen te laten zien wat het ei-

genlijk betekent, een opleiding voor christenartsen in het leven te roepen. Het tijdschrift

Geloof en Wetenschap ondersteunde dat pogen in 1958 met een themanummer, 'De

christen-arts aan het sterfbed', waaraan overigens geen enkele vu-hoogleraar een bijdra-

ge leverde.'^^ Op het internationale vlak was Lindeboom wel actief Hij begon in i960

met de uitgave van het tijdschrift Ministerium Medici. An International Periodical for

Christians in the Medical Profession'^'*., dat bleef bestaan tot 1965. In 1963 kwam eveneens

op Lindebooms initiatief het eerste internationale congres van christenartsen te Amster-

dam bijeen.'^5 Daar zijn andere op gevolgd, in verschillende delen van de wereld.'^'' Lin-

debooms internationale oriëntatie bleek ook uit zijn voorstel de Zwitser Paul Tournier

tot eredoctor te benoemen ter gelegenheid van het lustrum in 1965. In Tournier zag hij

de man die de geneeskunde wilde verheffen boven het vlak van een biologie van de mens.

Het specifiek menselijke, namelijk het spirituele, kreeg hier bij het licht van de openba-

ring de hem toekomende plaats.'^^ Succes heeft hij met zijn idee niet gehad.

Lindeboom wilde in elk geval iets op gang brengen. Het christelijk karakter van de

opleiding ging hem kennelijk ter harte, ook te midden van al het geruzie in wandelgan-

gen en vergaderzalen. De meeste anderen hebben over deze vragen niet veel licht ver-

spreid. Het probleem van een christelijke medische wetenschap verleidde hen niet tot

heldere uitspraken. Het meest ter zake is een bijdrage van de verloskundige J. Janssens

in het VU-blad. Hij ziet als het bijzondere van de christenarts, dat die zich 'voor wat be-

treft de waardigheid en de betekenis van het mens-zijn' baseert op de bijbel. Verschil

met anderen komt daar echter nauwelijks uit voort, tenminste niet in de geneeskunde.

Wel in wat Janssens de geneeskunst noemt, met voorbeelden ontleend aan zijn eigen

speciale vakgebied: hulp aan ongehuwden met seksuologische problematiek, ongewen-

ste zwangerschap, geboorteregeling.'^^ Het gaat dus niet om de technische kant van het

vak, waarvan ook Kuyper al gezegd had dat men die aan de Turken kon overlaten.'^9 Het

christen-zijn blijkt in de aard en kwaliteit van de antwoorden die de arts geeft op morele

vragen. Van een christelijke verloskunde is bij hem geen sprake. Van de taak van een

christenarts heeft hij een duidelijk beeld. Janssens heeft in zijn afdeling ook een eigen be-

DIENENDE WETENSCHAP 1955-1968 247

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen